Lange dag

Gisteren was voor mij een lange dag, die in het teken stond van het bedrijfsuitje van onze Business Unit. Het was de bedoeling dat we om 08:00 uur in Harlingen zouden zijn, zodat we op tijd met de boot mee konden. Dat betekende voor mij en een meerij-collega dus om 05:45 (!!) uur vertrekken.

Na een lange en vaak erg mistige rit vertrok de boot uiteindelijk rond half negen 's ochtends richting Cranberry-eiland. Na een tijdje op de boot kregen we de mededeling dat we het laatste deel va de reis met wat sneller vervoer zouden afleggen. In groepjes van 10 personen werden we door echte high-speed reddingsboot taxi's naar de jachthaven van Terschelling gebracht. Dankzij de mobieltjes met GPS technologie konden we zien dat we met 60 km/u over het water gingen (en dat in een open boot). Toch nog een klein beetje race-arrangement dus, en dat stemt mij snel tevreden.

Na wat verkenning op eiland vertrokken we per fiets naar West aan zee voor een lunch. Een onderdeel dat mij gemenge gevoelens gaf. Ik vind lunchen wel gezellig, maar aan fietsen heeft Mr. T-REX een broertje dood. Na de lunch konden we op het strand van de heerlijke zon genieten, voordat we met de eerste ploeg richting rubberboten liepen om te gaan branding-raften.

Echt veel branding was er niet, maar deze gelegenheid om te zien hoe je collega's die je normaal alleen in zakelijke kleding ziet zich in een net wat te krap wetsuit proberen te hijsen had ik voor geen goud willen missen. Ook het beachgolfen en barbequeuen was erg gezellig.

Na het eten werd de thuisreis in meerdere etappes per fiets, boot, pendelbus en auto ingezet. Eenmaal thuis (het was inmiddels 23:45 uur) heb ik nog even genoten van een welverdiend dunkles Weizenbock, waarna ik gebroken mijn bedje heb opgezocht.

Bankzit

Voor...

Na!

Ik denk dat Wiefke en ik best gaan genieten van de nieuwe bankzit.

2200

"Vandaag gaan we een 2800 meter schema doen", riep de trainer vanavond aan de aanwezigen in het bad. Ik wist op dat moment al dat ik zijn schema voor mezelf wat aan zou moeten passen, want 2800 meter bij mijn pas 4e training zou toch al te gortig zijn. De 4e training inderdaad, want vorige week moest ik vanwege verkoudheid verstek laten gaan.

Het schema dat ik voor mezelf had afgeleid voor vanavond ging eigenlijk best lekker. Mijn armen lopen nog steeds een stuk sneller vol dan mijn benen, maar het lijkt elke training beter te gaan. Vanavond heb ik onderstaand schema volbracht:

200m Inzwemmen
4 * 200m, 15 seconden rust tussen de series
2 * 100m tempo, 30 seconden rust tussen de series
2 * 200m, 15 seconden rust tussen de series
4 * 50m Tempo, 30 seconden rust tussen de series
2 * 100m, 15 seconden rust tussen de series
8 * 25m tempo, 10 seconden rust tussen de series
Uitzwemmen.

Het uitzwemmen niet meegerekend 2200 meter deze keer. Er zit dus nog steeds progressie in en zo hoort het ook. Ik ben benieuwd wanneer ik mijn eerste 3 kilometer schema ga volbrengen. Dat zal nog even duren denk ik, maar waar ik nu wel klaar voor ben is een 2e training per week erbij pakken om naast de conditie ook aan de techniek en kracht te gaan werken.

Mini concert

Vandaag was ik voor de verandering eens lekker vroeg thuis. Ik was me al aan het voorbereiden op Wiefke's verraste en blije gezicht, maar toen ik binnen stapte was Wiefke in geen velden of wegen te bekennen.

Zij was richting stad getrokken, naar de inmiddels vaste mini-concert stek in het centrum. Daar was ze getuige van een kort maar krachtig optreden van de andere grote liefde in haar leven.

1,5 uur later dan ik kwam ze moe maar voldaan, compleet met gesigneerde CD en poster, breed grijnzend de kamer binnen huppelen. Mochten er de komende dagen wat meer Nederlandstalige klanken vanuit ons huis de straat op galmen dan anders, dan bied ik bij deze bij voorbaat mijn oprechte excuses aan :)

Pul!

"Ik heb vandaag echt iets heel moois gekocht. Dat moet ik je even laten zien", klinkt het van achter de schutting. Even later komt het hoofd van HarmJob boven de schutting uitgestoken, vergezeld van een bierglas met blik van het formaat dat deze dagen vooral "auf der Wiesn" te bewonderen is.

Eindelijk heeft ook mijn buurman een echte literpul, en ik denk dat we binnenkort maar eens samen moeten gaan Schutting-pullen. De schutting is er gelukkig net breed genoeg voor.

Winterkost!

Telkens horen we het opnieuw op het journaal. Het klimaat is helemaal in de war. De winters zijn erg zacht, in de herfst kan het zomaar sneeuwen maar ook heel warm nazomeren en in de zomers vallen vaker zware buien die we eigenlijk alleen in de herfst gewend zijn.

Nu de klimaatverwarring een onomkeerbaar feit is geworden, doen Wiefke en Mr. T-REX gewoon gezellig mee. En zo aten we vandaag echte winterkost op deze zomerse herfstdag!

Paddockbouw Fase 2

Na het zaag-, schroef- en schilderwerk van de afgelopen dagen was het vandaag tijd om het werkblad binnen van een beschermend plastic laagje te voorzien en (Wiefkes favoriete bezigheid) de boel weer in te richten.

Na wat zoekwerk bij diverse bouwmarkten vonden we eindelijk wat rollen plakfolie met het juiste (Finishvlag-) motief. Het plakken zelf bleek nog een hele uitdaging, maar gelukkig hebben we het redelijk recht gekregen.

Het is natuurlijk nog niet helemaal af, maar de Paddock begint nu eindelijk wat meer vorm te krijgen. Wiefke en ik hebben vanmiddag dan ook heerlijk genoten van ons eerste drankje aan de bar...

Uitrol

Na veel ontwikkel- en testwerk was het afgelopen zaterdag eindelijk zover. De uitrol van Windows Vista en Office 2007 bij de klant. 's Ochtends om 07:00 uur moest ik al in Arnhem zijn, dus dat betekende 5:45 uur in in de auto stappen. En dat op een zaterdag!

Na een korte briefing ging iedereen vol verve aan de slag, en afgezien van wat kleine zaken die we snel op konden lossen ging de uitrol gewoon heel voorspoedig. Om 15:00 uur stonden we alweer buiten het gebouw, klaar om eindelijk aan ons weekend te beginnen.

Vandaag moesten alle gebruikers voor het eerst met het nieuwe systeem aan de slag. Dat is altijd een spannend moment, want pas dan weet je of de handleidingen echt voor iedereen duidelijk genoeg zijn en of alle zaken werken zoals ze horen. Afgaande op de resultaten uit de pilot hadden we er wel vertrouwen in, en gelukkig zijn de medewerkers hier behoorlijk zelfredzaam.

Al met al een dag die me tot nu toe tot volle tevredenheid stemt. Laten we hopen dat dat deze week zo zal blijven.

Seb my man!

Wat kan ik zeggen na de fantastische race in Moza. Een overwinning die hij 100% zélf heeft binnen gehengeld alsof hij al jaren aan de top meedoet in de f1. maar hij is toch echt nog maar 21.

Sinds dit seizoen ben ik steeds meer van deze coureur gecharmeerd geraakt. Nu hij even het hele F1 veld rijles heeft gegeven kan mijn dag niet meer stuk.

Deze quote van Gerhard Berger vat het denk ik het beste samen (Bron):

"I was one time in Mauritius on holiday and Michael Schumacher came to me. He said 'Gerhard, you have to look. There is this guy in go-karts, the name is Vettel.' I said 'Who?' 'Vettel, he is very quick.' And that was many years ago."

Druk!

OMG! Het regent weer eens in Nederland. Mijn Zomoto sidebar gadget geeft een reistijd aan die ik nog niet eerder heb gezien. Maar liefst 99 minuten in plaats van de 65 die hij zonder files aangeeft.

Misschien maar eens aan alternatieve route proberen via de SATNAV vandaag.

UPDATE: het kan dus nog langer. 102 minuten omdat zowel de A12 als de Pleiroute helemaal vast staan.

3e zwem

Vanavond weer een training volbracht. Voorlopig zwem ik nog maar één keer per week om mijn lichaam na de training voldoende tijd te geven om te herstellen.

Ik kon ook vanavond merken dat het weer beter ging dan de vorige training. De 2 kilometer heb ik weer gehaald, met nog wat tijd over om even uit te zwemmen en om de training af te sluiten met een baantje onder water.

Mijn armspieren zijn nog wel het grootste zorgenkindje. Ze lopen niet na 25 meter al vol zoals in de eerste trainingen, maar echt lekker meewerken doen ze nog niet. Dat zal nog wel wat tijd nodig hebben vrees ik.

Ik ben er wel nog steeds van overtuigd dat de terugkeer naar de zwemsport de juiste keuze is geweest. Ik moet er niet aan denken dat ik met dat benauwde weer van vanavond in de sportschool had staan zweten.

SuriKook

Na de domper van afgelopen zondag was ik wel weer toe aan een fatsoenlijke maaltijd. Wiefke liet me proeven dat simpel ook lekker kan zijn.

Surinaamse Bami, hmmmmmmmmmmmmmmm!

ProefEet

Met z'n tweetjes, want Krien had nog steeds teveel last van haar "van Hanegem" syndroom. We hebben haar daarom achter gelaten met haar rug tegen een thermokussentje, terwijl Wiefke en ik richting stad trokken om te zien wat de Proefeet 2008 ons culinair te bieden had.

Na het halen van de nodige Duyten trokken we ons eerst even terug in de kroeg om de brochure door te nemen en te bepalen wat we allemaal gingen proeven. Vrij veel nieuwkomers waren er dit jaar, en dat maakte ons nieuwsgierig.

We hebben dus aardig wat zaken geproefd van ons nog niet bekende restaurantjes, met nogal wisselend succes. Al met al moet ik helaas concluderen dat het algemene niveau van de deelnemende horeca me behoorlijk teleurstelde. Opvallend veel restaurants speelden op safe met zeer simpel snel te bereiden gamba's of vlees uit warmhoudbakken. Één keer hebben we bijna 10 minuten op een gerecht staan wachten. "Goed bereid vraagt tijd", aldus de kok. Als de kipfilet die je dan krijgt overgaar en dus taai en droog van binnen is, en de saus proeft alsof hij zo uit een pakje is gekomen kan ik zo'n gast gewoon niet meer serieus nemen.

De prutser-van-de-proefeet-award dit jaar is echter voor Restaurant 10 (lees: Het "ik heb met de verkoop van 2e hands auto's net iets teveel geld verdiend voor mijn intellectueel niveau en wil er heel graag bij horen"-koffiecafé), die het presteerde om op een culinair bedoeld festival zakjes friet te verkopen tegen een veel te hoge prijs. "Huisgemaakte truffelmayonaise" maakt het dan echt niet beter.

De winnaar van de gouden duyt van deze editie maakte in elk geval de gerechten nog vers klaar, al vond ik alles meer smaken naar wat ingrediënten die samen op één bord zijn geknikkerd dan een gerecht waarin de ingrediënten samen in harmonie een unieke smaakbeleving vormen. En dat laatste is wat ik versta onder een goed gerecht. Aan die definitie heeft eigenlijk niemand waar ik heb geproefd voldaan, met uitzondering van de wortelsaus die de Broeierd bij de botervis serveerde. Helaas was de botervis zelf erg taai en droog van binnen. Ik geloof dat de eigenaar niet echt blij was toen ik hem dat eerlijk vertelde als antwoord op zijn vraag of het ons smaakte.

Kortom, Kromme-Krientje heeft er weinig aan gemist. Wiefke en ik twijfelen sterk of we volgende keer nog gaan.

PaddockBouw

Al een tijdje liggen er thuis wat "Future projects" te wachten tot ze eindelijk worden opgestart. Één van die projecten is de verbouwing van de Paddock om het geheel wat netter en veiliger te maken.

Afgelopen zaterdag kwam Wiefkepappa me helpen om de eerste fase van de verbouwing af te ronden. In een gestaag tempo werkten we door en zo hebben we aardig wat progressie geboekt. Het werkblad binnen zit op zijn plek, er is een nieuw en veiliger luik en er is voor de barkrukzitters buiten een plekje om de glazen neer te zetten. Dit alles werd gerealiseerd onder toezicht van WiefkeMamma en Wiefke zelf, die ons voorzagen van de nodige morele ondersteuning in de vorm van het leegdrinken van een fles Rosé.

WiefkePappa zal nog een start maken voor Fase 2 van de verbouwing: het gronden van het luik ter voorbereiding op de afwerking van luik en werkblad. Wiefke en ik gaan nog op zoek naar wat afwerkingsmateriaal dat past bij het thema dat ik voor de Paddock heb uitgekozen.

Het lint voor de opening is ook al binnen, met dank aan Omavandeoverkant.

Wordt vervolgd!

Back2Firefox3

Na een paar dagen bètatesten met Google Chrome ben ik sinds vrijdag weer terug bij Firefox 3. Niet dat Chrome een slechte browser is. Ik ben nog steeds bijzonder gecharmeerd van het idee dat elk tabblad in zijn eigen proces draait, en daarmee bij een crash niet meteen de hele browser meeneemt (al blijkt het idee in de praktijk nog niet helemaal goed uitgewerkt).

Maar één eigenschap vind ik echt niet prettig. Bij het intikken van tekst op de adresbalk begint chrome meteen te zoeken op google en de resultaten te presenteren. Daarnaast wordt ook in de browse geschiedenis en favorieten gezocht, maar die resultaten komen pas zeer laat in de suggesties tevoorschijn. Google vindt haar zoekresultaten blijkbaar een stuk belangrijker, terwijl ik vind dat een browser pas moet gaan zoeken als ik aangeef dat ik dat wil. Wellicht komt er nog wel een optie om dit gedrag uit te schakelen.

Voorlopig vind ik Firefox op dat gebied een stuk prettiger, die alleen in de browse geschiedenis en de favorieten zoekt en dat ook nog eens een stuk efficiënter doet. Zeker als je je geschiedenis laat wissen bij het sluiten van Firefox heb je zo een hele snelle manier om je favorieten te gebruiken. En als je tekst ingeeft die niet in je favorieten voorkomt, is enteren genoeg om alsnog een zoekactie te starten.

2e Zwem

Het is even stil geweest rond mijn come-back in de zwemsport. Dat kwam met name doordat ik de zomer trainingstijden niet goed kon combineren met mijn werktijden. Nu het binnenbad seizoen weer is aangebroken kan ik eindelijk de zwemsport oppakken zoals al een tijdje mijn bedoeling was.

Afgelopen woensdagavond heb ik weer eens een training afgelegd, en het ging eigenlijk best wat beter dan mijn eerste training enkele weken geleden. Ik heb zelfs de 2 kilometer grens doorbroken. Dat had ik niet verwacht na de slechts 1100 meters die ik tijdens mijn eerste training wist af te leggen.

Ik merk wel dat ik nog een zeer groot tekort heb aan spierconditie in mijn armen, waardoor met name mijn borstcrawl na twee baantjes al overgaat in een ongecoördineerde chaos waar mijn trainers van weleer tranen in hun ogen van zouden krijgen. Mijn trainingsgenoten geven aan dat dat na een paar weken vanzelf goed komt, en ik hoop voorlopig dat ze gelijk hebben.

Google Chrome

Sinds vandaag als bèta te downloaden: Google Chrome, de nieuwe webbrowser van Google. Na de uitleg in stripvorm was ik toch wel erg nieuwsgierig geworden. Op mijn laptop is de browser inmiddels actief, en de eerste indruk is in elk geval vrij positief.

Ik heb de komende dagen/weken weer iets om mee te spelen. Deze post is vanaf de Chrome browser gedaan, en ik merk al dat hij html links in blogger automatisch probeert te genereren als ik ze copy/paste vanuit de adresbalk. Iets om alvast mee te gaan experimenteren dacht ik zo.

BuurLapTop

Vrij voorzichtig sprak hij me aan, Buur#15. Of ik eerdaags eens naar zijn laptop wilde kijken. Want het internet op, dat wilde hij niet meer, ongeacht of hij via de kabel of via wireless een connectie probeerde te maken.

Meestal ben ik vrij huiverig als het gaat om het verlenen van support op privé systemen, maar voor Buur#15 die zelf de term noaberschap zeer goed begrepen heeft maak ik graag een uitzondering.

En zo stond mijn laptop gebroederlijk naast de gast-laptop van Buur#15. Mijn eigen laptop als support/beheer machine, en Buurlaptop als patient die snel weer het internet op moest. Na wat zoekwerk was de oorzaak vrij snel gevonden. Het bleek een incompatibiliteit tussen Zonealarm en de recentelijk gepatchte DNS client. Gelukkig was er voor zonealarm een update beschikbaar waarmee de problemen snel waren opgelost.

Na wat extra updates, het vervangen van de virusscanner, wat configuratiewijzigingen en reorganisatie van bestanden werd Buurlaptop vanavond weer afgehaald door een blije Buur#15.

Scootmobiel

Een mooi zelfgebouwd voertuig op een parkeerterrein in het Hongaarse platteland. Dan zijn de scootmobiels die ik hier over de straten zie zoeven toch een stuk saaier.

NachtParkeer

's Nachts op de weg terug van Mysteryland naar Den Haag hadden we nogal trek gekregen in een hapje eten. Geen probleem wist freshy98, want de Burger King in Scheveningen zou nog tot 3:00 uur geopend zijn.

In de zichzelf toeristvrienedlijk beschouwende badplaats aangekomen zochten we een plekje voor de auto, en we begaven ons te voet richting het centrum. Freshy's ervaring met parkeren in de gemeente Den Haag was dat er tot 22:00 uur betaald moest worden, dus dat zat wel goed. De auto die achter mijn pauperstation geparkeerd stond had inderdaad ook geen parkeerbriefje achter de ramen liggen.

Drie Big King XXL kingsize menu's later zagen we echter een papiertje achter de ruitenwissers liggen. Toch geen boete zeker? Jawel dus! En ook een voor de auto achter ons die voor ons juist bevestigde dat er niet meer betaald hoefde te worden. Een eind verderop in het donker zien we na wat meer onderzoek een bord waarop inderdaad te lezen is dat in deze straat tot 02:00 uur betaald moet worden. Waarom is ons een raadsel. Mijn vermoeden is dat dit soort onlogische tijdstippen bewust worden gekozen om niet alleen meer parkeerbelasting binnen te halen, maar ook nog eens gemakkelijk meer boetes te kunnen innen van nietsvermoedende toeristen die alleen maar een paar zorgeloze uurtjes willen besteden in het Scheveningse uitgaansleven.

Ik zal het wel bij het verkeerde eind hebben. Mijn ervaring met Parkeerwachters (die ik stuk voor stuk als complete debielen bechouw) is al niet echt goed ondanks het feit dat ik in mijn hele leven pas éénmaal eerder een parkeerboete heb gehad.

We hebben maar besloten de kosten te delen, waarme het voor ons alledrie een vrij dure maaltijd is geworden.

Elektrimaai

Omdat Mummy en Daddy T-REX op vakantie zijn, mag ik voor hen de grasmat onderhouden. Zondag werd het wel eens tijd na een weekje zeer groeizaam weer. Zelfs ten opzichte van afgelopen vrijdag was er een flink eind bij gegroeid.

Maar nu ligt de mat er weer mooi kort geschoren bij. Wel een aparte ervaring, zo'n elektrimaai. Hij maakt in elk geval een stuk minder herrie dan mijn Intratuin Pauper-grasmasjien.

Mysteryland 2008

Afgelopen zaterdag was het eindelijk zover: Mysteryland 2008. De weersverwachting maakte het nog spannend, maar gelukkig bleek het weer erg mee te vallen. Beter nog: Het weer was gewoon fantastisch!

VriendP en ik waren vrijdagmiddag al afgereisd naar Den Haag om bij Freshy98 onze slaapspullen te droppen en even een avondje stad te pakken om een hapje te doen. 's Avonds terug in de stad kwam ik er bij het opblazen van mijn geleende luchtmatras achter dat Wiefkes ouders duidelijk een verkeerd beeld hebben van het formaat van mijn lichaam. Zo'n klein matrasje zou me weinig comfort bieden die nacht. En dan liep midden in de nacht dit kindermatrasje ook nog eens spontaan leeg, waardoor ik 2 nachten op een bank van ongeveer 1.60m breed heb moeten slapen. Foetushouding required dus.

Zaterdagochtend waren de straten nog nat van de regen die bijna de hele nacht door was gegaan. Toch hadden we nog steeds goede hoop op een droog Mysteryland. Hoop die mede in stand werd gehouden door het feit dat ik mijn jas vergeten was en Freshy98 überhaubt niet in het bezit is van een jas voor natte omstandigheden.

We hadden besloten dit jaar met de auto richting het voormalige floriadeterrein af te reizen, mede omdat we vorig jaar door een samenloop van gelukkige omstandigheden nog net op tijd de laatste trein naar Den haag konden halen. Zoveel mazzel zouden we geen tweede keer hebben, dat wisten we alledrie wel zeker. Freshy98 had aangeboden om terug te rijden, zodat VriendP en ik de dag ongegeneerd konden besteden aan het vacuum zuigen van plastic bekers Grolsch tussen het dansen door.

Iets voor half twaalf konden we na kaartcontrole en visitatie het festivalterrein betreden. Het was meteen al opvallend druk. Blijkbaar wilden veel mensen op tijd een mooi plaatsje bij het podium dat voor het eerst werd gehost door mijn bijna naamgenoot. Wij hadden besloten datzelfde podium de hele dag te mijden. We begaven ons eerst naar de mainstage, waar Isis al was begonnen met de perfecte set om de dag mee te beginnen.

Om 13:00 uur nam Erick-E het van haar over. Voor ons de tijd om richting de classics tent te lopen. Vanwege het 15 jarig jubileum stonden hier echte helden van weleer in de line-up. De back to back set van Dj remy en DJ Per was echt een toppertje, en de stemming zat er echt goed in. De enige mindere ervaring was dat een meisje van ik schat begin twintig me aansprak met: "Dit is wel echt voor de oude ravers he? Grappig hoor, maar echt ver voor mij tijd". Tja, ik zal eraan moeten wennen dat ook ik steeds vaker als oude man zal worden gezien. De sfeer was hier wel zo goed dat we na een kort uitstapje naar de mainstage (waar Dr. Lektroluv een in onze ogen nogal tegevallende set draaide) snel weer terug waren. Classics-tent gastheer Robin "Jaydee" Albers liet met een geweldige (en helaas te korte) set zien dat hij als oude rot het vak nog niet verleerd is. Na hem namen Marcello en Jean het roer over. De bedoeling was dat zij oude iT-tijden zouden doen herleven. Helaas bleken de heren vooral te willen laten zien hoe geweldig ze elkaar en met name zichzelf vinden. Wij hadden het na een kwartiertje wel gezien.

Na rond 18:30 uur even van een verdiende rustpauze te hebben genoten (we hadden sinds 11:oo uur niet meer gezeten), begaven we ons naar de tent waar we de avond ook zouden eindigen: RAUW. Net het eind van de set van Joost Vanbellen meegepikt, en daarna net als de rest van het publiek flink staan raggen op de Electro Rock klanken van Goose. Oh man, wat ging het dak er af! Daarna een 2 uurs set van de nu al legendarische Boys Noize, die echt een superset door de tent liet blazen. De sfeer in het publiek was ook echt fantastisch. Zo goed zelfs, dat de DJ het publiek begon te filmen aan het einde van zijn set.

Al met al een zeer geslaagde dag en avond. Zondag kwam ik moe maar voldaan weer in mijn eigen huis.

Bovenstaand filmpje van boys Noize geeft een aardige impressie. Het filmpje is overigens niet door mij gemaakt.

Shooting hoops

Gisteren en vandaag liep hier een filmploeg door het pand. Één van de onderdelen ging blijkbaar over de door hen gesponsorde basketbalploeg. En zo kon ik voor het eerst iemand bewonderen die werkelijk hoops aan het shooten was voor het gebouw.

Ik hoop wel voor de sporters dat dit niet meteen de presentatie was van het clubtenue, want het lijkt me nou niet echt gemakkelijk spelen met een stropdas voor.

Kurultaj

Het leukste uitstapje van onze vakantie dit jaar was toch wel het dagje Kurultaj, oftewel het treffen der stammen. Vanuit alle gebieden waar vroeger de oude europese nomadenstammen heersten kwamen de deelnemers naar Kunszentmiklos enkele tientallen kilometers onder Budapest.

De hele dag konden we tercht bij de vele kraampjes, afgewisseld met diverse demonstraties op de puszta. Omdat we de taal niet spreken was het voor ons vaak gissen wat precies de bedoeling was van de demonstraties. Maar leuk was dit nomaden/ridder/krijger gevecht in elk geval wel. Volgens buurvrouw Krien een hoog Holy Grail gehalte, en ik kan haar alleen maar gelijk geven.

En ja, we zaten best dichtbij.

Oei!

Watergevechten zijn blijkbaar veel gevaarlijker dan we realiseren. De volgende keer maar wat extra veiligheidsmaatregelen treffen voordat de eerste salvo's over de schutting worden afgevuurd.

Buurtkatten beware!

De tijd van zorgeloos rondstappen in de tuin van Pieperdepiepstraat nummer 16 is voorbij, want tuin-bitch Murphey is weer thuis. Ze weet zich alweer aardig te ontspannen zoals op de foto is te zien, maar de meeste andere katten die door Murphey in de tuin zijn gespot weten inmiddels uit ervaring dat schijn in dit geval bedriegt.

Bierfout

Ik ben een groot liefhebber van twee dingen: Het ene is alles wat met bier te maken heeft, en het tweede is alles wat als fout betiteld kan worden.

In het buitenland grijp ik daarom altijd mijn kans om deze twee zaken te combineren door het eenmalig nuttigen van dit product dat in ons eigen land al tijden niet meer te krijgen is. In Hongarije hebben ze blijkbaar nog nooit van Youp gehoord.

WespAuw

Een vakantie midden in de warme bossen van Zuid-Hongarije is fijn en rustgevend. Maar de natuur heeft ook zo haar nadelen. Zo zijn niet alle beestjes mooi en lief.

Dit jaar zaten er meer wespen in het bos dan ooit. Op dag 1 werd Wiefke al slachtoffer van één van deze geelgestreepte rakkers. De steek werd meteen uitgezogen en behandeld met een ui, maar na een paar uur waren alle knokkels op haar rechterhand verdwenen. Dit bleef enkele dagen zo, ondanks een bezoek aan de lokale huisarts en een calcium injectie.

Even later werd ook ik gestoken in mijn elleboog. En dat terwijl ik meer dan 20 jaar wespenstekenvrij was gebleven. Gelukkig reageer ik een stuk minder heftig op insectesteken en -beten.

Twee dagen voordat we naar huis vertrokken waren we weer allebei aan de beurt. Wiefke werd dit keer getroffen in haar linkerhand, en ik in mijn hoofd. Van mij mag het nu wel weer 20 jaar duren voordat ik gestoken wordt. Ik vraag me ook af wat het nut van wespen nu eigenlijk is.

Buurproost!

Net een dag terug van vakantie, maar we zijn alweer helemaal gewend aan de bijzondere buurt waarin we wonen. Zo zit je buiten en denk je even naar binnen te gaan om de laatste stand van zaken bij de Olympische Spelen te checken, zo staan er ineens buren en ex-buren in de keuken om "even samen een biertje te drinken".

Na een blik op de foto's zal eenieder kunnen concluderen dat het samen drinken in elk geval zeer goed gelukt is (Check dat hongaarse pauper-bier!). Gelukkig had Wiefke, de goede gastvrouw die ze is, voldoende hapjes gemaakt zodat er nog een soort van bodem kon worden gelegd. We hebben zo een vermoeden dat enkele straatbewoners morgenochtend niet al te vroeg hun bed zullen willen verlaten.

En ook bewegende beelden zijn er nog!

Diep in het bos

Gisteravond terug gekomen van vakantie, vandaar dat er de afgelopen twee weken weinig werd geblogd. De komende dagen zal ik enkele belevenissen van de afgelopen twee weken hier publiceren.

Om te beginnen een korte film impressie om te laten zien hoe diep onze camping in de Hongaarse bossen is verstopt. Een ware oase van rust, deze camping Oazis Tanya, in de bossen vlakbij het dorpje Zsana.

Vakantie!

:)

Fight!

Na een warme zondag en maandag wordt er pas vanavond weer door mij geblogd. Niet dat het restant van het weekend nou zo saai was, maar ik durf vandaag pas de laptop weer uit de tas te halen. Vlak na mijn blog van afgelopen zondag stond ik buiten restjes vlees te braden op de hekseketel-BBQ toen ik plots het geluid hoorde van een soaker die wordt opgeladen op volle sterkte. Ongeveer twee tellen later kwam er van twee kanten water over de schutting gespoten. Op zich vond ik dat niet verkeerd, want op zo'n hete dag is elke vorm van verkoeling natuurlijk zeer welkom.

Dit bleek het begin van een heftig watergevecht (zelfs de vissen vonden het erg nat), dat eindigde met 4 buren in een doorweekte outfit, vleesetende (en bier drinkende) buren op de schutting en later op de avond een door mij gewonnen rondje Trivial Pursuit 90-er jaren editie.

Maandagavond trof ik bij thuiskomst weer een hoop zwaar bewapende watervechters, waaronder huurling-op-uitnodiging advocaatje pleitmevrij en zijn vrouw. Dat werd dus weer snel omkleden om uiteindelijk weer een ouderwets nat pak te halen. Deze keer eindigde het gevecht in de voor mij en Wiefke 3e BBQ in 4 dagen. Het werd een lange zwoele zomeravond waarvan er wat mij betreft nog veel meer mogen komen.

Heet!

Waar ik enkele dagen geleden nog klaagde over de kou, is het weer nu aardig omgeslagen. Het zomerweer werd gisteravond nog even onderbroken door een flinke bui, maar vandaag is het echt heet, heel erg heet. Erg actief zullen Wiefke en ik dan ook niet worden. Het is meer een dagje van smurfensap uit een cocktailglas, Belgisch kwaliteitsbier en restjes vlees opmaken op de Hekseketel-BBQ.

Hekseketel!

Eindelijk weer mooi weer op een dag dat ik niet de volgende ochtend aan het werk hoef te zijn. Tijd dus om de hekseketel-BBQ aan te steken en samen met de buurtjes te genieten van vlees en een door Wiefke op de valreep aangevuld assortiment Belgische en Duitsche bieren.

De dames zaten weer lekker aan de rosé wat een belangrijke bijdrage bleek aan een erg gezellige avond. Het doel van het samen zijn werd bijna vergeten, maar bij het vertrek van HarmJob en Krien werden de instructies nog even snel doorgenomen. We maken voor de zekerheid nog wel even een briefje of zo.

Uitverkocht

Vorig jaar enkele dagen van tevoren, nu 5 weken van tevoren. Het wordt weer gezellig druk eind augustus. Gelukkig heb ik het kaartje al lange tijd in mijn bezit.

Pied de plomb

De laatste was alweer een paar jaar geleden, maar vandaag bleek dat ze me in Leeuwarden niet zijn vergeten. Bij de post lag een enveloppe van de Leasemaatschappij en dat betekent óf reclame, óf een doorgestuurde beschikking van Ome Koos.

In dit geval dus het laatste, 111 echte kilometers per uur waar 100 is toegestaan. Dat betekent dus €45,- extra belasting deze maand die ongetwijfeld net zo nuttig besteed zal worden als de andere belastinggelden die de overheid inmiddels heeft geind.

Voorlopig dus beter uitkijken of er geen Multanova 6F boven de vangrail uitsteekt (of natuurlijk ietsje minder lood in de rechtervoet).

Koud

Brrrrr... Het mag dan hartje zomer zijn, vannacht en vanochtend had ik het gewoon koud. Vanwege de kou en de wind ben ik gisteravond niet gaan trainen in het buitenbad. Bij de klant is een groot deel van de ICT-medewerkers geveld door ziekte, dus ik kan me niet veroorloven zelf ook uit te vallen als gevolg van de kou.

Gelukkig zijn de vooruitzichten nu eindelijk goed genoeg om de hekseketel-BBQ met een verwachtingsvolle glimlach te begroeten de komende dagen.

FileTunes

Het zijn bijzondere buren, en dat zijn ze! Zo vind ik af en toe spontane presentjes op de deurmat die daar tijdens mijn afwezigheid via de brievenbus zijn gedeponeerd. Gisteren vond ik eerst wat bij de tomtom-bezitters van #14 overbodig geworden wegenkaarten op de deurmat. Helaas is ook mijn PDA voorzien van Satnav voor heel Oost- en West-Europa, maar het gaat natuurlijk om het gebaar.

Even later kletterde de brievenbus weer, en nu lag er een wel zeer nuttig cadeautje voor onze vakantie die steeds dichterbij komt. Ik had me al eens laten ontvallen dat ik gek ben op zeer foute muziek, die ik dan in de file zo hard mogelijk kan afspelen met de ramen open om mijn mede file-gangers een bijzondere ervaring mee te geven.

U als lezer zult dus begrijpen dat deze CD van het Woonwagenduo een zeer welkome aanvulling zal zijn op de collectie. Want in Keulen en omstreken zijn ze na die paar jaar inmiddels redelijk gewend geraakt aan de Electronica's en de Kermisklanten.

PS: Mijn oprechte excuses voor de slechte kwaliteit van de foto.

Inspanning zonder zweten

Elke keer dat ik haast omviel van de benauwde hitte kwam steeds dezelfde gedachte bij me op. Ik wilde eigenlijk lekker in het zwembad liggen. Ik heb daarom recentelijk besloten de daad bij het woord te voegen en me qua sporten weer toe te gaan leggen op mijn oude liefde. Vanaf de lagere school tot aan mijn 20e ben ik fanatiek wedstrijdzwemmer geweest. Destijds ben ik gestopt omdat ik het niet kon combineren met het wedstrijddansen dat een steeds serieuzere factor werd. Toen ook het dansen tot een einde kwam heb ik me met wisselend succes toegelegd op toename van kracht en spiermassa. Dat deed ik enkele jaren met veel plezier, maar de laatste maanden was dat minder.

Dinsdag had ik even gebeld voor informatie over het Masterzwemmen. Masterzwemmen is wedstrijdzwemmen voor 25-plussers. Wereldwijd zijn er zelfs deelnemers van ouder dan 90 jaar als ik de lijst met masters records er op nakijk. Woensdagavond kon ik meteen meetrainen als ik dat wilde, dus ik heb de knoop meteen doorgehakt. Zo stond ik op de woensdagavond in mijn nieuwe zwembroek aan de kant van het buitenbad, klaar om de draad na 14 jaar weer op te pakken.

Na een klein uurtje zwemmen kan ik concluderen dat ik nog een hele lange weg te gaan heb, maar ook dat ik ondanks de pijn, uitputting en het ontbreken van enige vorm van conditie nog steeds veel plezier beleef in het water. Die conditie komt vanzelf weer is mij door de andere masterzwemmers verzekerd, en ik geloof daar zelf ook in. Ik ben benieuwd waar ik over enkele weken sta.

соля́нка

Missie begint zich al aardig thuis te voelen in Nederland. Alleen sommige soepen en de pelmeni mist ze soms nog. In zo'n geval doen wij haar natuurlijk graag een plezier, en laten haar deze gerechten voor ons klaarmaken.

Vandaag was het zover. De pelmeni is in Rusland gewoon kant en klaar te krijgen, maar hier in Nederland niet. Dat betekent dat ze al 2 uur in de keuken in de weer was geweest om een schaal vol met de hand gemaakte deegbolletjes te maken. Bij ons kon ze verder gaan met de bereiding.

Het menu begon met een pan vol solyanka. Een machtig soepje kan met recht gezegd worden. Daarna kon de pelmeni worden gekookt. Ook dat was vrij machtig, maar ook erg lekker. We hebben uiteraard ook een klein proefpakket bij de buren achtergelaten, waarna de mannelijke helft van dit stel ons vanaf het dak kwam bedanken (zo gaat dat immers in onze straat).

Nu is het voor Wiefke en ik een kwestie van even goed uitbuiken, en dan voor mij morgenochtend voor de verandering weer eens een examen. Wanneer Missie een keer een ander gerecht wil bereiden krijgen we bericht.

Nou vooruit...

Nog één flesje dan...

Nieuw!

Nieuwe ramen! Draai-kiep en kunststof, dus onderhoudsarm. Een stuk beter dan de binnenstebuiten gemonteerde en foutief geschilderde raampjes die de vorige bewoner had laten monteren. Het bouwdepot is nu ook echt op, maar ik ben tevreden met de besteding.

Didgeridoo

Trots als een pauw speelt Daddy T-REX een stukje op zijn oefen-didgeridoo. Gemaakt van een stuk PVC buis met een mondstuk van bijenwas, en voorzien van beschilderingen door de altijd creatieve Mummy T-REX. Binnenkort komen alle cursisten samen in huize Daddy T-REX. De buren zullen hier ongetwijfeld erg blij mee zijn.

Slaapplek

De kartonnen doos in de kamer was lange tijd haar favoriet, maar sinds een paar dagen heeft Murphey een nieuwe slaapplek opgeeist. Voorlopig is dit mandje niet meer voor andere zaken te gebruiken.

Post

"Deze post was bij ons bezorgd, maar wij dachten dat jij er waarschijnlijk meer aan had". Deze wijze woorden sprak buurman HarmJob nadat Wiefke hem had binnen gelaten. Op de promo-CD staan wat geluidjes en interviews over de DTM, die dit weekeinde het circuit van Zandvoort aandoet.

Ik zelf zal er niet bij zijn. Wiefke en ik moeten nog even wachten tot de DTM finale in Hockenheim eind oktober. Voor komend weekend duim ik vooral voor My man The Hulk, die in zandvoort aan de start zal verschijnen in de Formule3 Euroseries. Mijn favoriet heeft de afgelopen races erg veel pech gehad, en kan in Zandvoort mooi laten zien dat hij toch echt de snelste is.

Beter! (Ik wel)

Na een baalweekend en nog een extra hersteldag die ik hard nodig had ben ik vandaag weer lekker aan het werk gegaan. Ik kan me in de afgelopen weken geen dag herinneren dat ik me zo fit gevoeld heb als vandaag.

Hoe anders is het gevoel van Wiefke. De hele dag op de bank met dekentje en snotdoekjes, en al een paar dagen sterke verhoging. En dat allemaal doordat ik haar heb aangestoken. Om met Wiefkes woorden te spreken: "Ik ben niet zielig, maar het is wel jouw schuld".

Baalweekend

Vrijdagmiddag had ik al een paar keer wat onverklaarbare koude rillingen gecombineerd met een zwaar bezweet voorhoofd. Ik heb er toen geen acht op geslagen, en ben vrijdagavond vol verwachting aan het weekend begonnen. We hadden immers een druk schema met een gegarandeerd hoge amusementswaarde. Eerst diezelfde avond een buurvisite, zaterdagochtend de verjaardag van Wiefkemamma en dan zaterdagmiddag door naar bijna Belgie voor de jaarlijkse verjaardag-met-bbq-en-bier-en-ook-nog-overnachting-in-tent van ex-collegaR.

Vrijdagavond was de visite erg gezellig, maar later op de avond had ik ineens mijn luchtwegen helemaal dicht. Dat voorspelde niet veel goeds voor de rest van het weekend, en zaterdagochtend was het dan ook helemaal mis. Mijn onderbenen voelden aan alsof ik net zonder enige voorbereiding de vierdaagse had gelopen, ik voelde me duizelig en ik zag alles alsof ik een hele donkere zonnebril op had. Waarschijnlijk een invasie van enkele van de familieleden van de kleine vriend op de afbeelding hierboven.

Ik ben 's ochtends nog wel even naar Wiefkemamma geweest, maar na een uurtje heb ik Wiefke daar achtergelaten, terwijl ik zelf de hele middag op bed heb gelegen. Later in de middag heb ik Wiefke weer opgehaald (en ik heb zowaar nog even een glaasje sap gedronken). De reis richting het zuiden hebben we maar niet ondernomen, en dat is jammer. We keken beiden echt uit naar dit jaarlijkse evenement. Rond een uur of negen 's avonds bleek dat ik Wiefke inmiddels ook van een lading virussen had voorzien. Nu op de zondag is het devies dus "henig an". Ik voel me gelukkig al wat beter dan gisteren, maar een baal weekend is het wel. En Wiefke? Die is voorlopig nog even uitgeschakeld.

Donker

Waarom kan het niet gewoon "best mooi weer" blijven? Eerst die benauwde hitte, nu weer plensbuien van de buitencategorie. Ik verlang naar weer een dag met BBQ weer. Niet te heet, wel droog en bij voorkeur een licht briesje. Ik zal vast beginnen met duimen.

Verkoeling

Bijna ondraaglijk warm is het inmiddels op het kantoor. Gelukkig werken hier bij de klant enkele creatieve en meelevende dames, die zorgen voor een ijsje voor iedereen. Het geeft me even wat verkoeling, maar echt veel productiever wordt ik er niet van.

Warm

Pfffff...

Het is nog geen 9:00 uur, en het is hier al erg warm. Geen weer om met stropdas maar zonder airco door het leven te moeten. Helaas heb ik vandaag geen keuze. En vanmiddag wordt het alleen maar erger.