Gisteren was voor mij een lange dag, die in het teken stond van het bedrijfsuitje van onze Business Unit. Het was de bedoeling dat we om 08:00 uur in Harlingen zouden zijn, zodat we op tijd met de boot mee konden. Dat betekende voor mij en een meerij-collega dus om 05:45 (!!) uur vertrekken.
Na een lange en vaak erg mistige rit vertrok de boot uiteindelijk rond half negen 's ochtends richting Cranberry-eiland. Na een tijdje op de boot kregen we de mededeling dat we het laatste deel va de reis met wat sneller vervoer zouden afleggen. In groepjes van 10 personen werden we door echte high-speed reddingsboot taxi's naar de jachthaven van Terschelling gebracht. Dankzij de mobieltjes met GPS technologie konden we zien dat we met 60 km/u over het water gingen (en dat in een open boot). Toch nog een klein beetje race-arrangement dus, en dat stemt mij snel tevreden.
Na wat verkenning op eiland vertrokken we per fiets naar West aan zee voor een lunch. Een onderdeel dat mij gemenge gevoelens gaf. Ik vind lunchen wel gezellig, maar aan fietsen heeft Mr. T-REX een broertje dood. Na de lunch konden we op het strand van de heerlijke zon genieten, voordat we met de eerste ploeg richting rubberboten liepen om te gaan branding-raften.
Echt veel branding was er niet, maar deze gelegenheid om te zien hoe je collega's die je normaal alleen in zakelijke kleding ziet zich in een net wat te krap wetsuit proberen te hijsen had ik voor geen goud willen missen. Ook het beachgolfen en barbequeuen was erg gezellig.
Na het eten werd de thuisreis in meerdere etappes per fiets, boot, pendelbus en auto ingezet. Eenmaal thuis (het was inmiddels 23:45 uur) heb ik nog even genoten van een welverdiend dunkles Weizenbock, waarna ik gebroken mijn bedje heb opgezocht.
1 opmerking:
en die dunkles weizenbock was het beste!
Een reactie posten