Met z'n tweetjes, want Krien had nog steeds teveel last van haar "van Hanegem" syndroom. We hebben haar daarom achter gelaten met haar rug tegen een thermokussentje, terwijl Wiefke en ik richting stad trokken om te zien wat de Proefeet 2008 ons culinair te bieden had.
Na het halen van de nodige Duyten trokken we ons eerst even terug in de kroeg om de brochure door te nemen en te bepalen wat we allemaal gingen proeven. Vrij veel nieuwkomers waren er dit jaar, en dat maakte ons nieuwsgierig.
We hebben dus aardig wat zaken geproefd van ons nog niet bekende restaurantjes, met nogal wisselend succes. Al met al moet ik helaas concluderen dat het algemene niveau van de deelnemende horeca me behoorlijk teleurstelde. Opvallend veel restaurants speelden op safe met zeer simpel snel te bereiden gamba's of vlees uit warmhoudbakken. Één keer hebben we bijna 10 minuten op een gerecht staan wachten. "Goed bereid vraagt tijd", aldus de kok. Als de kipfilet die je dan krijgt overgaar en dus taai en droog van binnen is, en de saus proeft alsof hij zo uit een pakje is gekomen kan ik zo'n gast gewoon niet meer serieus nemen.
De prutser-van-de-proefeet-award dit jaar is echter voor Restaurant 10 (lees: Het "ik heb met de verkoop van 2e hands auto's net iets teveel geld verdiend voor mijn intellectueel niveau en wil er heel graag bij horen"-koffiecafé), die het presteerde om op een culinair bedoeld festival zakjes friet te verkopen tegen een veel te hoge prijs. "Huisgemaakte truffelmayonaise" maakt het dan echt niet beter.
De winnaar van de gouden duyt van deze editie maakte in elk geval de gerechten nog vers klaar, al vond ik alles meer smaken naar wat ingrediënten die samen op één bord zijn geknikkerd dan een gerecht waarin de ingrediënten samen in harmonie een unieke smaakbeleving vormen. En dat laatste is wat ik versta onder een goed gerecht. Aan die definitie heeft eigenlijk niemand waar ik heb geproefd voldaan, met uitzondering van de wortelsaus die de Broeierd bij de botervis serveerde. Helaas was de botervis zelf erg taai en droog van binnen. Ik geloof dat de eigenaar niet echt blij was toen ik hem dat eerlijk vertelde als antwoord op zijn vraag of het ons smaakte.
Kortom, Kromme-Krientje heeft er weinig aan gemist. Wiefke en ik twijfelen sterk of we volgende keer nog gaan.
1 opmerking:
Van Hanegemsymptoom, idd, maar zo te horen was het proefeetgebeuren ook behoorlijk krom. patat eet je beter uit de Muur (billiger ook) en een echt lekker bierstoofpotje maak ik zelf wel!
Een reactie posten