Patserbak

Daar is hij dan! De nieuwe auto waar ik me de komende pakweg drie jaar mee zal moeten vermaken op weg van en naar huis en de klanten. Zoals ik al had aangekondigd is het inderdaad best wel een patserbakkie met die getinte ramen en 17 inch wielen. Gelukkig is de auto van de nodige opties voorzien, al voel ik weinig verschil tussen de gewone en de sportstand.

Ook Wiefke vindt het een aardig stukje speelgoed, al is het voor ons allebei best wennen dat deze auto echt heel anders zit dan de vorige. Al met al niet slecht voor een opel, en dat is voor mij een heel bijzondere uitspraak.

Wel jammer dat ook deze auto ongeveer 300pk te weinig heeft om echt leuk te zijn. Maar dan had ik maar coureur moeten worden.

(Bijna) afscheid

In het donker staat hij nietsvermoedend voor mijn deur. Komende nacht is de laatste nacht dat mijn huidige auto op deze plek zal doorbrengen in zijn nog vrij korte carrière als leasebak. Vanavond is hij van binnen uitgemest (en ik wist niet dat je zoveel lege pet-flesjes in één auto kwijt kon) en van buiten nog éénmaal blinkend schoon gewassen.

Morgenmiddag zal, in voorbereiding op mijn nieuwe dienstverband per 1 februari, deze auto op het werk achterblijven om een nieuwe medewerker van dienst te zijn. Ik zal diezelfde middag mijn nieuwe auto in ontvangst kunnen nemen. Wat ik ervan gelezen heb is het een behoorlijk foute bak, dus wanneer ik de auto voor het eerst in de straat parkeer zal het al snel gaan van: "Wa's dat voor aso bak! Die ging bie nummer 16 noar bin`n."

Ik hoop dat de autoruil morgen een beetje soepeltjes verloopt, en dat ik vóór vrijdag hoor of ik de bedrijfs-intro mag volbrengen of dat ik meteen aan de slag moet. We zullen zien.

Klootschieten - de actiebeelden

Zoals beloofd in de vorige post wat actiebeelden van het klootschieten van afgelopen zaterdag. Van de winter-BBQ heb ik helaas weinig geschikt fotomateriaal. Voor mooie avond- en nachtfoto's heb ik toch echt een betere camera nodig. Een kort verslag van de BBQ is inmiddels opgeleverd door HarmJob.

De actiebeelden spreken verder voor zich. Enkele spelers hebben van nature een goede worp, bij andere spelers is het alarm geblazen wanneer zij aan de beurt zijn. Ik zal er verder geen woorden aan vuil maken, kijk en huiver.

Klootschieten

Zaterdagmiddag, prachtig weer. De natuur lijkt ons dus gunstig gezind voor het jaarlijkse klootschieten en de winter BBQ. Vanaf 's ochtends stond deze dag voor mij al in het teken van Twentse tradities. Ik was de dag zelfs begonnen met Twentse bakbloed bij het ontbijt.

Na een bak ouderwetse snert werd de tocht per fiets aangevangen richting het startpunt te zuiden van onze stad. Inclusief een kruiwagen voor de nodige versnaperingen in de vorm van bier, glühwein, korn, cakejes, twentse metworst en meer van dat trok het gezelschap door het bos. De stemming zat er tijdens het klootschieten in ieder geval goed in, en er werd door iedereen beduidend beter geworpen dan vorig jaar (actiebeelden volgen nog).

Aan het einde van de route bleek de eindstand 59-59. Tijd voor een koningsworp dus. Helaas voor mij was de worp van het andere team een heel stuk beter, en dus mag ik de komende weken van Wiefke aanhoren dat zij in het winnende team zat (dat overigens terecht heeft gewonnen) en ik niet.

Mijn klootschiet-techniek kenmerkt zich voorlopig door veel brute kracht, maar net wat te weinig richtinggevoel. Na een paar shotjes gaat het wel beter, maar zo constant als Wiefke (zonder drank) stond te gooien kan ik voorlopig alleen van dromen.

Na een laatste borrel trok het gezelschap (waarvan enkelen op een wel heel bijzondere fiets) huiswaarts voor de volgende activiteit van vandaag, de jaarlijkse winter BBQ.

Raam

Het oude raam achter was binnen nu en 3 jaar aan vervanging toe. Afgelopen zomer had ik al wat offertes opgevraagd, en afgelopen vrijdag was het zover. Al ruim voor 8 uur meldden zich 2 monteurs, die meteen aan de slag gingen om het oude raam te verwijderen. (Met excuses aan HarmJob voor de overlast).

Na een kop koffie van Wiefke werd vervolgens een geheel nieuw kozijn van het bekende duitse merk geplaatst. Deze gaat het wel een tijdje volhouden als het goed is. En niet geheel onbelangrijk: onderhoudsarm. En dat past wel bij mij.

Afgezien van wat kit-stank was de klus eigenlijk snel geklaard zondar al te veel rotzooi, aldus Wiefke.

Goed einde

Alweer een druk weekje. Het is deze laatste dagen bij mijn huidige werkgever nog even de laatste projecten afmaken, en tegelijk bij mijn toekomstige werkgever alvast wat huishoudelijke zaken regelen en een intakegesprek. Als alles doorgaat mag ik vanaf 1 februari gelijk flink aan de bak in een grootschalig project waar erg veel druk op de ketel staat. We zullen wel zien hoe zich dat gaat ontvouwen.

Na zo'n week (waarin ook het bloggen er flink bij in is geschoten) is het erg prettig wanneer je thuis iets aantreft waar je echt helemaal weg van bent. Natuurlijk was daar de hartelijke ontvangst van Wiefke, deze keer echter uitgebreid met de geur van een heerlijke zuurkoolschotel. De geur bleek gelukkig van een echte zuurkoolschotel te komen, dus ik heb mijn werkweek afgesloten met een heerlijke maaltijd. Alvast een eerste goede bodem voor het klootschieten met winter-BBQ van vandaag.

Afstapje

Afgelopen vrijdag zag ik regelmatig een liftmonteur bezig op het werk. De lift had weer eens wat kuren, en was wat onnauwkeurig bij het bepalen van de juiste hoogte per verdieping. Nadat de monteur op allerhande knopjes had gedrukt, ging hij met me mee naar beneden in diezelfde lift.

"Da's mooi", zei ik nog: "Als er dan nog wat mis is heb ik in elk geval hulp nabij".

De monteur helpt me meteen uit de droom. "Als we vast komen te zitten moet ik ook gewoon een collega bellen", vertelt hij terwijl hij me erop wijst dat er in moderne liften geen luikjes meer in het dak zitten. Dat krijg je als dronken mannen na het stappen besluiten nog even een uurtje of wat bovenop de lift te gaan zitten bij thuiskomst, enkele malen met de dood tot gevolg.

Later die avond na het overwerk zie ik dat alle liftmonteurwerzaamheden blijkbaar voor niets zijn geweest. We zullen dus op elke verdieping iemand moeten inhuren, die de liftverlaters netjes waarschuwt: "Denkt u om het afstapje?".

Feestje!

Voordat ze vandaag weer op het vliegtuig terug naar het koude Rusland is gevlogen, vierde Missie afgelopen donderdag haar 25e verjaardag. Het feestje hield ze bij Crysis thuis, en het werd een avond van terugzien van oude bekenden, bier en wodka drinken tussen de slangen, zwaarden en klassieke schietgeweren, en rielexte muziek in de vorm van heavy metal.

We waren lopend en dat is maar goed ook, want de uit Rusland meegebrachte wodka was bijzonder lekker. Gelukkig moet Crysis binnenkort weer die kant op, en dan neemt hij een fles voor me mee. Ik kan haast niet wachten.

De volgende avond de volgende verjaardag, deze keer van WiefkePappie. Met 68 jaar al bijna een zeventiger. "Je bent het voor je het weet", is hem door zijn oudste zoon al in de oren geknoopt. Vandaag meer even een ouderwets lui dagje ingepland. Afgezien van wat Buurt-Kerstboom-opruimwerkzaamheden heb ik lekker niets gedaan. Heerlijk.

E.R.O.L.

Vandaag lag hij in de bus. Het E.R.O.L. shirt dat ik eind vorig jaar heb besteld. Kan ik telkens wanneer ik in de spiegel kijk weer wat elektro-inspiratie op doen.

Check die Mix, en vraag je af of je nog wel bij mij in de auto wilt zitten...

Raceblaar

Elke keer als ik het heb gedaan neem ik me voor het veel en veel vaker te gaan doen. Toch duurt het telkens weer lange tijd voordat ik mijn geluk op een kartbaan beproef. Op onze lokale kartbaan was ik zelfs nog nooit geweest.

Het was dus weer hoog tijd, en na betaling van het vakantie-arrangement (onbeperkt karten en poolen voor €32,50) reed ik om 14:30 voor mijn eerste heat de baan op. In het begin had ik best moeite om de baan goed te verkennen, maar vanaf de 2e heat ging het gelukkig een stukkie beter. Na 5 heats ben ik tot een rondetijd van 44,05 gekomen. Tijdens het volgen van één van de echt snelle jongens kwam ik er ook nog achter dat ik in het laaste deel dik 3 seconden verlies (terwijl ik in het eerste deel juist iets win).

De instructievideo zei het al: "Soepel en netjes is beter dan gewoon keihard de bocht in knallen". Mijn linkerhand is het hier 100% mee eens. De schade zoals op de foto te zien is zal na een paar dagen wel weer herstellen.

Het chinese eten naderhand was voor mij (en ook voor medekarters Crysis en Missie) een zeer welkome hoeveelheid energie. Ik denk dat ik dit maar vaker ga doen...

Heimelijke genoegens

"We zetten wel een DVD-tje op, want er is weer eens niets op TV". Steeds vaker wordt die zin door mij of Wiefke uitgesproken. Het aanbod lijkt kwalitatief elk jaar minder te worden en ik vrees het ergste voor 2008.

Gelukkig is er YouTube. Niet zozeer voor de kwalitatieve hoogstandjes, maar wel voor een van mijn heimelijke genoegens: Japanse TV-shows. Geen diepgang, simpele regels, en vooral volslagen doorgedraaid.

Geniet en kijk mee hoe deze japanse heren zo snel mogelijk een onuitspreekbare zin moeten opzeggen. Bij de eerste spreekfout volgt een (volgens japanners) gepaste straf.

So ein mist!

Voor mij is 2008 nou niet echt lekker begonnen. De dichte mist weerhield me dit jaar van mijn vuurwerkgenot. Voor de meeste inwoners van Overijssel was het 1 januari in de vroege avond de grote herkansing. Voor mij ging ook dat feestje niet door.

's Nachts kon ik maar niet slapen door een erg opgeblazen gevoel, en rond 5 uur 's ochtends werd het zo erg dat mijn complete maaginhoud anti-peristaltisch naar buiten kwam marcheren. Een uurtje later liep ik ook aan de onderkant helemaal leeg, waardoor ik de hele nacht niet geslapen heb. Later op de dag leek het weer wat beter te gaan, maar tegen zes uur 's avonds voelde ik me weer knap ellendig waardoor ook de provinciale vuurwerk-herkansing me nog door de neus werd geboord.

Vandaag ben ik ondanks alles toch maar aan het werk gegaan in de hoop dat ik helemaal beter was. Maar de hele dag loop ik weer te rillen, en het toilet heb ik ook vaker gezien dan me lief is. Ik lijk dus het jaar te beginnen met een fikse griep onder de leden. Nog twee dagen en dan is het weer weekend. Ik hoop dat ik dan voldoende kan herstellen.