DTM!

Wil je Mr. T-REX blij maken, zorg dan dat hij een weekend kan genieten van een flinke dosis racegeweld. Racen is en blijft voor mij een passie, en gelukkig vindt Wiefke het fijn om hiervan ook een graantje mee te pikken.

Afgelopen weekend waren we present bij de finale van het DTM seizoen in Hockenheim. Na een lange rit op de vroege vrijdagochtend met onderweg temparaturen onder het vriespunt zaten we om 9:15 uur op de tribune te genieten van de eerste vrije trainingen van de F3 euroseries. Na die training begon het weekend echt met een ontbijtje van schitzelbrötchen met bier, waarna de DTM bolides voor het eerst dat weekend acte de presence gaven.

Het was het begin van een heftig en zeer prettig race-weekend. Met name tijdens de proefstarts was het erg druk op onze tribune recht tegenover de finishlijn.

Naast het racen stond onze verblijfplaats Heidelberg ook garant voor de nodige culturele versnaperingen in de vorm van bärnsteinrotes kellerbier en gerechten uit de traditionele Duitse keuken. We hebben buurman HarmJob ook erg blij kunnen maken met wat vloeibare souvenirs uit de Heidelberger Kulturbrauerei waar hij ongetwijfeld van zal genieten. Een geslaagd weekendje dus dat zeker voor herhaling vatbaar is.

Zwem 22-10

Vorige week de training gemist, vandaag weer aan de bak. Ondanks een wat moeizame eerste helft van de training ging het vanavond vrij aardig. Ik kan de originele schema's nog net niet helemaal volhouden, maar met hier en daar wat kleine aanpassingen blijft het toch een aardig schema dat ik heb afgewerkt:

400m inzwemmen

9 x 100m:
hele slag - armen - hele slag - benen - hele slag - armen - hele slag - benen - hele slag

200m hele slag
200 meter armen
150m hele slag
150m benen
200m wissel

4 x 25m sprint

Uitzwemmen

In elk geval de 2300 meter weer gehaald, dus dat zit wel snor. Ik moet er voorlopig even op teren, want vanwege een weekendje DTM en dan 2 weken training in het verre westen van ons land zit zwemmen er voorlopig even niet in.

Afscheid

Na een aantal jaren trouwe dienst is enkele weken geleden alweer mijn oude bankstel vervangen door een beter, mooier en comfortabeler model.

De kussens waren al naar het grof vuil gebracht, maar het houten onderstel stond nog te wachten op een waardig afscheid. Gisteren heb ik de hamer en zaag erbij gepakt, en de bank vakkundig gereduceerd tot een bak vol vuurkorf hout.

Aangezien het een mooie, droge en frisse dag was besloot ik de brokstukken meteen te gaan voeren aan de altijd gretige heksenketel, en na een paar uur was er nog maar weinig over van de oude bank.

Poepantwoord

De wel zeer indrukwekkende drol die sinds begin deze week op mijn blog te bewonderen is was niet van een grote hond, en ook niet van mijzelf. Ik wist ook niet dat een slang dergelijke mega-keutels kon produceren, maar bovenstaande foto is het bewijs.

Zolang deze (overigens naamloze) Boa er vlak naast blijft liggen is het lastig schoonmaken. Giftig zijn ze niet, maar eigenaar Crysis verzekerde me dat gegrepen worden ook niet echt een pretje is.

Pffff..

M'n zomoto gadget piekt weer lekker op de vrijdagmiddag...

Zielig

Zaterdag bij thuiskomst trof ik Wiefke op de bank, schor en een beetje zielig. Zondag leek het over te zijn, maar in de nacht van zondag op maandag ging het van kwaad tot erger. Een hoop gesnotter, geproest en gewoel.

Vanochtend was ze nog een beetje meer zielig dan zaterdag, en dat zal zoals het er nu naar uitziet nog wel even zo blijven. Gelukkig kan ze samen met Murphey lekker op de bank blijven liggen en ontspannen uitzieken.

Poepvraag!

Een korte vraag: Wie is de producent van hetgeen hierboven op de foto is gezet? Antwoorden mag in de comments...

Visite!

Na een erg lange en vermoeiende vrijdag en een uitslaap-en-vroeg-naar-bed-zaterdag hadden we zondag afgesproken even bij te kletsen/borrelen met Crysis en Missie. Dan kon ik meteen hun nieuwe aanwinst bewonderen.

De jonge boxer luistert al vrij behoorlijk, maar heeft nog wel wat moeite met de zindelijkheid. Ik had daar door de stroom bier die bij mij naar binnen werd gegoten zelf ook de nodige moeite mee moet ik zeggen. Het werd uiteindelijk een middagje slap ouwehoeren, met een hoop filmmateriaal (dat ik niet ga publiceren) en buik vol spareribs als resultaat.

Gelukkig gingen we bijtijds weer naar huis (zei ik dat vorige week zondag ook al niet?)...

Rauw!

Gisteren was een zeer lange dag, maar wel een om niet snel te vergeten. Na het geweldige vermaak in de Rauw tent op Mysteryland vonden Freshy98 en ik het hoog tijd om eens een reguliere Rauw avond te bezoeken. Aangezien voor deze editie 's Werelds beste DJ stond geboekt hadden we de koe bij de horens gevat en meteen de kaartjes besteld.

Aan het einde van mijn werkdag trok ik dus richting Den Haag om mijn slaapplaats daar in te gaan richten. Na wat chillen met een fles baileys hebben we rond een uur of elf de tram, trein, en taxi genomen richting de feestlokatie van die avond. Het was buiten een gezellige drukte, en ook binnen zat de stemming er al goed in.

Om half twee begon het optreden van het franse electro-duo The Shoes. Het werd een sessie die begon met techno en hip-hop invloeden en eindigde met snoeiharde electro-rock waarvan zelfs onze haren begonnen te trillen door de geluidsdruk.

Om half drie begon de DJ-set van E.R.O.L. Dat betekende twee uur lang über-bruut, vet, dreunen, stampen, feesten, raggen. Wederom een set om nooit te vergeten. En ook nu bleek weer dat je bij deze man nooit weet wat hij voor je in petto heeft.

Even na vijf uur 's ochtends stonden we weer buiten, en kon het zwaarste onderdeel van de nacht beginnen. De terugreis via taxi, trein, tram en dan nog een stuk lopen. Uiteindelijk konden we om 07:00 uur in ons bed gaan liggen. Ik geloof dat we allebei vrij snel sliepen.

Na een ontbijtje rond half één en een autorit van ruim 200km was ik vanmiddag weer thuis, erg blij om Wiefke weer te zien.

Bovenstaand een video die door één van de medebezoekers van gisteravond is geschoten. Check die deinende mensenmassa!

Balans

Kredietcrisis, iets anders horen of lezen we niet meer in het nieuws. Ik vond het tijd om zelf ook een bijdrage te leveren aan de consumptie-impuls die onze economie zo hard nodig heeft.

Natuurlijk willen we ons geld wel uitgeven aan iets waar we allebei wat aan hebben. Daarom heb ik samen met Wiefke een Wii fit pakket gekocht inclusief balance board. Zo kunnen we in de wintermaanden het nuttige met het aangename combineren door al hoepelend, skieend en voetbal-koppend aan onze balans en lichaamshouding te werken.

Als onze gordijnen wat eerder dicht zijn dan normaal zult u begrijpen dat dit deze winter niet geheel zonder reden is.

Weer Zwem

Na een weekje ziekte viel het gisteravond een beetje tegen, dat zwemmen. Gelukkig bestond het programma dit keer uit wat minder meters. Er waren weinig zwemmers deze keer, dus aan ruimte was er geen gebrek. Goede omstandigheden dus om de training weer op te pakken.

Het thema van de training was: "Al het goede komt in 300". Ik heb het goede aan het einde van de training in 200 laten komen, maar toch nog een aardig schema afgewerkt:

Inzwemmen:
100m schoolslag
50m schoolslag armen
50m schoolslag benen
100m borstcrawl
50m borstcrawl armen
50m borstcrawl benen

300 meters, eigen slag:
1 x 300m
2 x 150m
3 x 100m
4 x 75m
4 x 50m
8 x 25m

200m uitzwemmen

Mijn armspieren bleken ook deze keer nog een zorgenkindje, waardoor de snelheid er bij de borstcrawl maar niet in kwam. Wel heb ik lekker veel van slag kunnen wisselen, en vlinderen ging ook best goed (zolang de afstand kort genoeg bleef).

Misschien moet ik toch maar eens meer op snelheid gaan trainen binnenkort. Nu die ik meer dan 15 seconden over één baantje van 25 meter, en als ik de 100 vrij weer beneden de minuut wil zwemmen moet dat toch echt sneller.

Bok!

Na bijna een hele week uitzieken waren Wiefke en ik dit weekend eindelijk weer fit genoeg om samen iets te ondernemen. We hadden er alle reden toe, want sinds deze maand wonen we alweer een heel jaar samen. Zaterdag zijn we daarom lekker uit eten geweest, en ook de zondag hebben we lekker onze ontspanning gehad.

Voor die ontspanning zorgde deze keer het jaarlijkse Beiaard bokbier festival, met dit jaar 18 bokbieren van het vat en nog eens 12 van de fles. We zijn er niet aan toegekomen ze allemaal te proeven, maar tussen de door ons beoordeelde bockjes zaten enkele bijzonder smaakvolle.

Als we echt eerlijk zijn, dan mogen we Barbär niet als bokbier definieren, maar de smaak is er in elk geval niet minder om. Het leukste aan zo'n proeverij is de enorme variatie die er tussen de verschillende bokbieren bestaat. Ook binnen de op het eerste gezicht kleine wereld van het bokbier is er voor elk wat wils.