Vandaag was ik voor de verandering eens lekker vroeg thuis. Ik was me al aan het voorbereiden op Wiefke's verraste en blije gezicht, maar toen ik binnen stapte was Wiefke in geen velden of wegen te bekennen.
Zij was richting stad getrokken, naar de inmiddels vaste mini-concert stek in het centrum. Daar was ze getuige van een kort maar krachtig optreden van de andere grote liefde in haar leven.
1,5 uur later dan ik kwam ze moe maar voldaan, compleet met gesigneerde CD en poster, breed grijnzend de kamer binnen huppelen. Mochten er de komende dagen wat meer Nederlandstalige klanken vanuit ons huis de straat op galmen dan anders, dan bied ik bij deze bij voorbaat mijn oprechte excuses aan :)
2 opmerkingen:
koptelefoon!
sterkte!
Een reactie posten