UPDATE: Examen-chaos

Vanochtend een mailtje in mijn box:
"Dear Thijs

Good day.

We are happy to inform you that both exams: 70-237 and 70-238 are
already visible in your transcript on the secure site.

Should you have any further queries please feel free to contact us.


Kind Regards


Microsoft Regional Service Center"

Na veel bellen, documenten scannen en emailen is alles dan toch nog goed gekomen. Ik ben nu ook bij microsoft zelf bekend als MCITP. Nu maar hopen dat toekomstige examens wel meteen goed worden verwerkt.

We zullen het snel weten, want vanmiddag was het volgende examen aan de beurt, ditmaal voor Windows Server 2008. Qua moeilijkheid viel het hard mee. Er werd vooral gevraagd naar conceptuele kennis en dat is nu juist mijn sterkste punt. Ik heb meteen een voucher aangevraagd voor de volgende. Ik mag me vanaf vandaag MCITP: Server administrator noemen, en over 2 examens (als ik ze haal) ook Enterprise administrator.

Het houdt me van de straat zullen we maar zeggen.

Examen-chaos

Na het behalen van mijn laatste Exchange examen vond ik het wel erg lang duren voordat de certificereing op mijn officiele Microsoft transcript terecht kwam. Meestal duidt dat op problemen met mijn profiel bij Microsoft of bij examen afnemer Prometric. Ik had al eerder problemen met een dubbel profiel, dus ik vreesde het ergste.

Eerst maar eens met Microsoft gebeld. Zoals altijd werd ik zeer correct geholpen, en de zaak werd tijdens het gesprek meteen uitgezocht. Geen dubbel profiel, maar ook niets van Prometric ontvangen. Als ik wat scans van mijn score reports zou opsturen zou het allemaal goed komen.

Ik was hiermee erg blij, want ik was al bang dat ik weer twee weken moest wachten met het aanvragen van nieuwe examens totdat het probleem was opgelost. Nu kon ik mijn volgende examen meteen gaan boeken. Maar helaas: ik kon ineens niet meer op de site van Prometric inloggen, met de mededeling dat mijn useraccount niet meer bestond. Meteen gebeld, en daar bleken ze eerst niets te kunnen vinden. Na wat extra zoekwerk werd mijn profiel dan toch gevonden. Het bleek dat ik bij Prometric ook dubbel in de administratie stond, en ze hadden de profielen samengevoegd. En dat allemaal zonder iets aan mij te melden terwijl mijn emailadres en telefoonnummer gewoon bij hen bekend zijn. Na wat extra werk van hun kant kon ik gelukkig weer inloggen, en het examen is inmiddels geboekt.

Normaal is een examen boeken een kwestie van 10 minuten, maar deze keer duurde het ruim een uur voordat alles voor elkaar was. De conclusie? Geautomatiseerde systemen werken altijd goed, behalve als ze worden bediend door mensen....

Feestje!

Zaterdagochtend trokken Wiefke en ik er op uit richting het verre 's Gravenhage, om daar de verjaardag van WiefkeNichtje te gaan vieren. Een verjaardag inclusief overnachting, zodat we het rustig iestje later konden maken en het bier niet hoefden te laten staan.

Na 's middags te hebben genoten van een paar pilsjes op een zonnig terras terwijl Wiefke met haar nichtje op (een weinig succesvolle) kledingjacht was en een goede avondmaaltijd konden we genieten van een avond met veel gepraat, hapjes, drankjes en gezelligheid.

Een paar belangrijke feiten die deze avond zijn besproken:

- Het verkeer in de randstad is echt niet prettig.
- Praten tegen planten is echt heel belangrijk, net als de naam die je ze geeft.
- WiefkeNichtje wordt echt volgend jaar pas 30.
- Raadslid D. is steeds trotser op zijn cocktails, die volgends hem steeds verfijnder worden.

Opgemerkt dient te worden dat het laatste punt wel is besproken, maar helaas niet ondersteund kon worden met daden omdat zowel de drankvoorraad als de ijsmachine niet naar Den haag waren meegekomen.

Toen de klok middernacht sloeg mocht WiefkeNichtje eindelijk het kado van Raadlid D. in ontvangst nemen. Het bleek een echte bubbelbad-masjien voor de nodige ontspanning. Ik geloof dat de hele visite hem een keer gaat komen proberen.

Pech voor My Man The Hulk

Grote pech voor My Man The Hulk dit weekend in Hockenheim. Tijdens de pre-season testsessies was hij veelal het snelst, en ook dit weekeinde bij de eerste Qualificatie van het seizoen was hij veruit de beste met driekwart seconde voorsprong op de nummer twee.

Maar tijdens de race gaat het mis. Na al vele ronden aan de leiding geeft de motor er de brui aan en moet hij opgeven waardoor een zekere overwinning hem wordt ontnomen. Gevalletje jammer dan en toewerken naar de volgende race, die (hoop ik) meer succes zal brengen.

Eerste indruk

De zon schijnt, dus tijd voor even een kopje thee in de tuin. Murphey is ook weer buiten om het territorium te bewaken. Op de schutting loopt HarmJob's Oli4kat al een tijdje te ijsberen of hij nu wel of niet met Murphey kennis durft te gaan maken. Murphey's reputatie met andere katten is niet zo geweldig als het aankomt op een vriendelijke ontvangst.

Toch kan oli4kat zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, en begint voorzichtig wat toenadering te zoeken. Murphey blijkt in een meer dan milde bui, want in al die tijd heeft ze maar drie maal geblazen en slechts één tik uitgedeeld. Vriendjes worden wil ze niet, maar zolang Oli4kat niet te opdringerig is wordt zijn aanwezigheid wel min of meer getolereerd.

De toekomst zal leren of dit ook zo blijft. De eerste contacten met Klaaskat waren immers ook vrij vreedzaam totdat Murphey er genoeg van had.

Nacht van Oranje

Vorig jaar was het een erg leuke avond, de nacht van Oranje. Vooral afsluiter Dr. Lektroluv zette het Ei van Ko op zijn kop. Ook de twee sets ervoor waren best relaxed. Voor dit jaar is de line-up nu ook bekend, en eerlijk gezegd valt hij mij een beetje tegen.

Natuurlijk is Marco V een grote naam die veel publiek zal trekken, en hetzelfde geldt in zekere mate ook wel voor DJ Chuckie. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er hier commercieel wel erg op safe wordt gespeeld om een zo groot mogelijk publiek te trekken. Voor mij is Switch de enige naam die me (afgaande op het youtube materiaal dat ik van hem kan vinden en het feit dat hij ook op Rauw avonden heeft gedraaid) enigszins aanspreekt.

Voor het echte werk wordt het waarschijnlijk gewoon wachten op Mysteryland.

Cardio?

Sinds woensdag al in ons bezit, maar vanwege mijn examen donderdag bewust nog in de verpakking gelaten: de nieuwe aanwinst voor de Wii. Dancing Stage Hottest Party heet het, en hiermee is er ook eindelijk een dansmat voor de Wii beschikbaar.

Op zich is het spel vrij simpel gemaakt en qua design geen echte topper, maar het is natuurlijk wel een van de leukere vormen van zinloos vermaak. Vandaag was het voor mij de eerste kennismaking met dit type tijdverdrijf en na een paar nummers proberen kom ik tot de conclusie dat ik vooral nog veel oefening nodig heb.

Knap!

Dat was vanochtend even schrikken. Ik was net met het eerste werksetje van mijn training begonnen toen ik een vreemd geluid hoorde. Voordat ik me realiseerde waar dat geluid vandaan kwam gebeurde het: De kabel van de Cable seated row machine brak ineens doormidden (overigens niet de kabel op de foto). Doordat ik plots 90kg tegengewicht miste viel ik meteen naar achteren en één seconde later lag ik op de vloer van de fitnesszaal.

Enkele medesporters keken bezorgd mijn kant op, maar gelukkig viel de schade mee. Na even bijkomen kon ik, weer een ervaring rijker, mijn training alsnog hervatten.

Op dit soort momenten besef ik hoe nuttig het is om mijn oefeningen rustig en gecontroleerd uit te voeren. Anders had het heel wat slechter af kunnen lopen. De sportschool eigenaar voelde zich knap lullig maar was vooral blij dat ik me niet geblesseerd heb bij dit voorval.

MCITP: Enterprise Messaging Administrator

Microsoft heeft de afgelopen tijd erg veel nieuwe producten op de markt gebracht. Naast Windows Vista voor op de PC ook een heleboel producten voor op de servers, waaronder Exchange 2007. "The launch of the decade" werd het al genoemd.

Leuk en aardig allemaal, maar voor mij als IT Consultant betekent dat ook dat ik mijn certificeringen weer bij moet gaan werken. De certificering voor Exchange 2007, bekend als MCITP: Enterprise Messaging Administrator heb ik vandaag afgerond door het laatste examen van de drie te behalen.

Nou nog Windows 2008, Vista en daarna wellicht System Center certificering. Ik ben voorlopig wel even zoet.

Snake!

In mijn mailbox vandaag een mailtje van Crysis, met wat foto's van afgelopen 2e paasdag. Die dag heb ik voor het eerst in mijn leven echte slangen vastgehouden en gevoerd. Deze kleine wurgslangetjes krijgen om de paar weken een heerlijke muis voorgeschoteld, die ze in hun geheel met huid en haar doorslikken zoals op de foto is te zien.

En zo ben ik weer een ervaring rijker, waarbij ik kan opmerken dat een slang die over je hand en arm kruipt verrassend glad en schoon aanvoelt. Ook had ik niet verwacht dat slangen zo nieuwsgierig waren. Slangen zijn inderdaad boeiende dieren, zoals Crysis me al eens vertelde.

Wiefke durfde een slang op de hand nog niet aan. Wellicht een volgende keer.

ISIS

Toen ze net 18 was heb ik haar voor het eerst zien en vooral horen draaien in Enschede, en sindsdien staat ze op mijn all-time favo's lijstje. DJ Isis a.k.a. 100% Isis. Altijd goed voor een knallende set vol met onconventionele en progressieve stijlen. Echt van die platen waarbij de andere Dj's denken: "Damn! waarom heb ik die plaat niet?"

Afgelopen donderdag draaide ze in het altijd gezellige Atak, dus ik had meteen de vrijdag een verlofdag opgenomen. Samen met Freshy98 en VriendP waren we zo'n beetje als eerste binnen, en we gingen als laatste weer weg. De hele avond was bijzonder relaxed, en zeker voor herhaling vatbaar. Na uren achter elkaar swingen (en bier drinken) heb ik rond een uur of half zes mijn bedje gevonden.

De reden dat ik dit pas op zaterdag blog moge duidelijk zijn :)

R.I.P.

Iemand nog een stukje wortel?

Sneeuwpret

Rare tijden deze lente. Vanochtend al een dik pak sneeuw in de tuin en in de mailbox uitdagingen voor sneeuwballen gooien tegen de buurman. Ik heb de sneeuw in mijn tuin echter voor andere pret gebruikt.

De sneeuwman is aardig gelukt, al zal hij gezien de dooi die nu weer is ingetreden niet lang te leven hebben.

HUH?

Mooi hoor, zo'n lente tafereeltje...

Ge-update: einde winterfeest

Vrijdagavond, de paddock is klaar, de vuurkorf brandt en de paaseieren zijn alvast verstopt. Klaar voor het einde winter feest, dat om 19:30 begint. Het werd een gezellige avond, die menigeen nog lang zal heugen. De beelden volgen binnenkort.

Update: Gelukkig hebben we de beelden nog

Echt wel vroeg!

Pasen valt dit jaar op 23 maart en dat is vroeg, heel vroeg. Ik vroeg me af hoe vaak dat nou voor kwam, en de komende pasen blijkt qua vroegheid echt bijzonder te zijn:

"Ja, Pasen kan nog vroeger vallen. Eén dag om precies te zijn. De laatste keer dat dat het geval was in 1818. Niemand die dat nog heeft meegemaakt. En niemand die nu leeft, zal dat ook meemaken want de eerstvolgende keer dat Pasen weer op 22 maart valt is in het jaar 2285. Gemiddeld komt die Paasdatum maar zeven keer in de duizend jaar voor, heeft de Belgische Jean Meeus, in zijn Astronomical Algorithms en Mathematical Astronomy Morsels, uitgerekend."

"De laatste keer dat het feest op 23 maart werd gevierd was in 1913. Wie het nog een keer op die datum wil vieren, moet heel lang leven namelijk tot in 2160."

Bron

Tijd voor lente?

Na het snertweer van gisteren (en de dagen ervoor) nu wat goed lentenieuws: Ook de heren van Google vinden dat de tijd voor de lente nu echt is aangebroken.

Voegmannetjes

De hele dag wordt er hard doorgewerkt aan de muur van de nieuwe buren. Door mannetjes die kou, regen en hagel trotseren om de hele muur van nieuw voegwerk te voorzien. En passant is de dakgoot van de bijbouw ook nog even vervangen door een nieuw bling-bling exemplaar.

Één ding is zeker: Buur#18 v2.0 wil zijn zaken graag goed voor elkaar hebben.

Einde winter?

In mijn mailbox staat een uitnodiging voor het einde winter feest van komende vrijdag. Maar als ik naar buiten kijk zie ik wolken, regen, hagel, en soms zelfs (natte) sneeuw!

Camfun

HarmJob heeft een nieuwe laptop erbij. Om met beide laptops te kunnen internetten heb ik hem even geholpen een veilig draadloos netwerk aan te leggen, en daarna zijn laptop voorzien van de nodige gratis software.

Tijdens het wachten op de downloads konden we ons gelukkig goed vermaken met de ingebouwde webcam en bijbehorende software :)

Wo sind die drogen?

Na een dag werken in Arnhem en een presentatie Microsoft Office Communications Server in Assen wilde ik graag snel naar huis. Via Duitsland rijden dus!

Het is donker, maar ook erg rustig op de A31, dus de teller komt voor lange tijd niet onder de 180km/u. Net als ik bedenk dat ik snel thuis zal zijn krijg ik van achter lichtsignalen. Ik rijd op de rechterbaan, dus een haastige duitse zakenman kan het niet zijn. Nog een lichtsignaal, dit keer met blauwe zwaailichten. Na een betere blik in mijn binnenspiegel zie ik wat er aan de hand is. Achter me rijdt een politieauto, die mij al een tijdje het signaal STOP - ZOLL aangeeft. Bij de eerstvolgende parkeerplaats sla ik af, en zet de auto netjes neer.

"Gutenabend, Zollkontrolle. Wohin geht die reise?"

Ik leg uit dat ik van Assen onderweg ben naar Enschede, en dat dat via Duitsland wat prettiger is.

"Haben sie etwas wie drogen, hashies oder coke dabei?"

Na een negatief antwoord van mijn kant gaat de korte ondervraging verder: "Haben sie mehr als 10.000 euro an bargeld?"

"Nein, das hätte ich mir gewunscht, aber leider nicht"

"Das antworted jeder uns heute abend", lacht de vriendelijke duitser terug.

Mijn Astra-Station-met-geblindeerde-achterruiten wordt ondertussen snel maar grondig doorzocht, en nadat ze zoals verwacht niets konden vinden konden we beide onze weg weer vervolgen.

Dit was in alle jaren mijn allereerste spontane zollkontrolle (afgezien van de Hongaars-Servische grensovergang). Ik weet nu zeker dat ik een foute auto heb.

Snertweer

Zaterdag was ik nog in opperbeste stemming door het vroeg begonnen lenteweer, maar vandaag is dat wel anders. Ik zat vanochtend al vroeg op de weg, maar de wind was inmiddels flink aangewakkerd en het was al erg druk voor het tijdstip. Ondanks de vele windstoten blijft de auto gelukkig mooi op koers.

Dan zie ik plots van onder een vrachtauto een zwart plastic gevaarte omhoog schieten, en door de harde wind blijft het lang door de lucht dwarrelen. Lang genoeg om rechtstreeks naar mijn auto te koersen. Door de drukte kan ik geen kant op, en ook remmen kan ik niet zonder een aanrijding te veroorzaken. Uiteindelijk komt het geval met een doffe knal tegen de rechtervoorkant van mijn voiture tot stilstand. Bij een snelle check op de eerstvolgende parkeerplaats zie ik gelukkig geen grote schade, en ik zet mijn reis richting klant voort.

Later vandaag wil ik vanaf het parkeerterrein bij diezelfde klant wegrijden als ik een hoop gerammel bij mijn rechter voorwiel hoor. Weer even stoppen dus. De schade blijkt toch groter dan gedacht. De rechter mistlamp hangt nu helemaal los onder de auto. Slechts een elekticiteitskabel zorgt ervoor dat hij niet helemaal van de auto is gescheiden. Ik maak de kabel los, en neem de lamp los in de auto mee. Ook het rechter voorspatbord blijkt wat averij te hebbn opgelopen.

Dat wordt morgen dus bellen met de afdeling schade en een formuliertje invullen. De lentekriebels zijn intussen aardig in de kiem gesmoord. Ik voorzie nu slechts een regenachtige periode die waarschijnlijk wel weer tot en met het paasweekend zal duren. Ik hoop dat ik ongelijk heb, maar ik vrees het ergste.

Lentekriebels

Zaterdag was echt zo een dag dat ik maar aan één ding kon denken: LENTE!

Puristen zullen me wel weer tegen gaan spreken, maar feit is dat alle ingredienten van de lente ruimschoots aanwezig waren. De bomen en struiken staan al weken in bloei, ik heb voor het eerst dit jaar weer gras gemaaid, het zonnetje was echt lekker warm, en ook Murphey vond het heerlijk om de tuin weer eens van dichtbij te zien.

Tegen het eind van de middag toen de inkopen gedaan waren konden we dan ook maar één ding doen: Het terrasmeubilair de aandacht geven die het verdient. Crysis was inmiddels gearriveerd na een dag hard werken (iets met een uitgefikte schakelkast), dus we besloten met een flesje Asti de lente officieel in te wijden. Ook het bier en de cigaren smaakten ons best deze middag. En toen ook HarmJob zijn hoofd nog even boven de schutting uitstak was voor mij het begin van de lente compleet.

Ei

Een tijdje geleden had HarmJob even een ei geleend voor zijn pannenkoeken avontuur. Vandaag kreeg ik bij thuiskomst de lening terugbetaald. Het geleende ei was gewichtsklasse M, en ik kreeg er een klasse L voor terug: een afbetaling inclusief rente dus.

Blijkbaar heeft mijn business kostuum een dermate uitstraling dat met al dit soort zakelijke facturen automatisch rekening wordt gehouden.

Weekendjeweg

Nadat vorige week al niet echt fijn eindigde, kreeg Wiefke afgelopen donderdag weer vervelend nieuws te verwerken. Haar biologische moeder (waar ze al jaren geen contact meer mee had) is afgelopen donderdagochtend overleden op slechts 51-jarige leeftijd. Hoewel haar moeder geen onderdeel van Wiefkes dagelijkse leven meer was, kwam het nieuws toch als een schok en bracht het best wat verdriet met zich mee. Zaterdagochtend hebben de kinderen afscheid genomen, en dat was de eerste keer sinds jaren dat Wiefke haar biologische familie weer zag. Het was een moeilijke en emotionele ochtend.

Dat we datzelfde weekend hadden afgesproken met Wiefkes voormalige danspartner in Enkhuizen kwam wat dat betreft helemaal niet verkeerd uit. We konden wel wat ontspanning gebruiken. Na een avondje lekker eten en borrelen en een zeer goede nachtrust hebben we zondagochtend nog wat sightseeing gedaan (met heel veel wind), waarna we zondagmiddag met flink wat ontspanning in het lijf weer huiswaarts konden keren.

Fluffy

Wanneer ik andermans eten probeer te verorberen, krijg ik er altijd meteen flink van langs. Knaagdieren hebben het wat dat betreft maar gemakkelijk. Een beetje lief kijken, fluffy staart en alle dames smelten meteen helemaal weg. En dan is het ineens heel erg schattig dat hij de pinda's op zit te eten die eigenlijk voor de vogels zijn bestemd.

Ik zal het wel nooit begrijpen.

Pliesie!

Politie is de stad zie ik wel vaker op een zaterdagavond, maar 6 busjes vol ME-ers in vol tenue met helm, schild en wapenstok wil meestal zeggen dat er best wat aan de hand is.

Terwijl Wiefke en ik net als veel anderen staan te kijken op gepaste afstand, zien we hoe diverse kroegen stelselmatig door een groepje mannen met helm en stok worden gecontroleerd. Al die tijd mag er niemand in of uit, en de omgeving wordt efficient afgeschermd met behulp van twee erg enthousiaste politiehonden. Wiefke was van die keffers niet echt gecharmeerd, dus wij hebben maar niet geprobeerd door deze barricade heen te lopen.

Ondertussen staan een hoop mensen te bellen met vrienden die binnen in de kroeg zitten en nog niet weg mogen, en uit de woorden maak ik op dat het (hoe kan het ook anders) zou gaan om voetbalvolk dat zich weer eens niet weet te gedragen.

De politie is niet van plan deze gasten te laten gaan. Dat blijkt ook wel uit de heli die, waarschijnlijk uitgerust met infraroodcamera, continu vanuit de lucht de omgeving aan het verkennen is.

Best een spectaculair einde van een middagje stad-met-eten.

Where's the beef?

Een hamburger uit de muur is altijd lekker, maar echt veel vlees zit er niet in...

Cocktails

Had ik zaterdag poefkonijnen op bezoek, zondag mocht ik zelf proefkonijn spelen. We waren op locatie in de nieuwe woning van Raadslid D. en Wiefkenichtje, en D. houdt er een leuke hobby op na: Cocktails mixen.

Uiteraard juichen Wiefke en ik dit soort initiatieven toe, en we vonden het dan ook geen bezwaar om een middagje als proefkonijn te fungeren. Ik heb in elk geval een hoop over cocktails geleerd:

- Een drankje dat je niet lekker vindt, kan best een ingredient zijn voor een heerlijke cocktail
- Een ijsmachiene is een must-have voor elke cocktail-hobbyist
- Een Long Island Ice Tea hakt er best stevig in

Het was weer een gezellige middag...

Gulyas leves

Bij de verhuizing van Wiefke waren we het recept kwijtgeraakt, maar met dank aan eigenaar (en kok) Ed van camping Oazis Tanya is het recept weer in ons bezit gekomen. Hoog tijd om dit taritioneel Zuid-Hongaarse gerecht eens zelf te gaan bereiden.

Na de nodige voorbereidingen ging rond een uur of drie het varkensvet met de uitjes in de pan, en even later kon het rundvlees beginnen aan een lang traject van pruttelen, pruttelen en nog eens pruttelen onder een dikke laag zoete paprikapoeder uit het mekka van de hongaarse paprika. Na een paar uur pruttelen en bereiden was de dikke maaltijdsoep klaar om getest te worden. Proefkonijnen Crysis en Teddybeer waren inmiddels gearriveerd en vol verwachting namen we plaats aan tafel.

De volgende keer zal ik wel iets minder komijn moeten gebruiken, en ook met de (hete) paprikapasta was ik een beetje uitgeschoten. Maar al met al was de soep aardig gelukt en zeker voor herhaling vatbaar. Tijd om het op een iets warmere dag in de buitenketel te proberen.

Stofzuig

Afgelopen weekend was zoals eerder gezegd een weekend waarin er een vloek op me leek te rusten. Naast de PC-problemen weigerde ook de stofzuiger dienst. En dat na jaren van trouwe arbeid.

Gistermiddag hebben we hem samen met WiefkeDaddy opengetrokken om de zaak eens door te meten. Het bleek uiteindelijk een probleem met de aan-uit schakelaar, dat uiteindelijk met behulp van wat schoonmaken en een stukje biervilt is opgelost.

Naar een nieuwe PC ben ik inmiddels voorzichtig aan het kijken, en ook de vaatwasser moet nog worden gerepareerd of (en dat is waarschijnlijker) vervangen. Gelukkig heb ik er nu wel even tijd voor tussen het studeren door, omdat het starten van mijn Exchange projecten wat langer duurt dan was ingeschat.

R(h)einSpritzer

Wodka-Himbeer-Likör, in een spuit zodat je het nóg sneller naar binnen krijgt. Ik blijf het zeggen: die duitsers zitten echt vol met goede ideeën. Met dank aan de CDA feestcommissie.

Feestje!

"Kom verkleed, maar houd je niet aan het thema", was de opdracht voor het CDA-feest van gisteravond. Ik ben helaas niet zo een ster in verkleden, dus hebben Wiefke en ik bij de lokale 2e-hands kleding winkel gewoon het foutste jasje, bloesje en stropdas gekocht (in de categorie die je vroeger veel zag in het Arnhemse spijkerkwartier).

Het feest was gezellig, en rond een uur of elf vond ik mezelf gebombardeerd tot vaste barman. Net als vroeger toen ik ooit de BACOning was (don't ask), voelde ik me achter de baar helemaal in mijn element. Het tapbier vloeide die avond rijkelijk, en de meeste kostuums waren goed verzorgd.

Jas en das zijn niet mee naar huis terug gekomen, maar hebben hun korte maar hevige 2e leven zien eindigen in de dichtsbijzijnde prullebak.

PC-Stress

Dik vier uur youtube filmmateriaal had HarmJob verzameld en geconverteerd. De bedoeling was om deze 79 filmpjes even aan elkaar te plakken en er een DVD van te produceren.

Het monteren was zo gepiept, en het duurde dan ook niet lang of Powerdirector was hard aan het werk gezet om één lange avi file te genereren. De eerste ging mis, maar de tweede conversie (naar DV-avi formaat, zodat we meteen de juiste resolutie hadden) was binnen 2 uur gepiept.

De volgende stap was het omzetten van de film (die 55 GB groot bleek te zijn) naar DVD video bestanden. Ik heb nog diezelfde avond de WinAVI video converter aan het werk gezet, en gezegd dat hij na voltooien de PC af mocht sluiten. Zaterdag zou ik dan de DVD wel even branden, want ik was erg moe en wilde graag vroeg naar bed.

So far so good, maar zaterdag ochtend begon de stress: de PC wilde niet meer opstarten. Het scherm bleef zwart en verder gebeurde er gewoon helemaal niets meer. Na flink wat experimenteren bleek het uiteindelijk een onwillige geheugenmodule. Voorlopig moet mijn PC dus met 512MB door het leven in plaats van 1GB.

Na opstarten bleek dat de film net iets te lang was om op 1 DVD kwijt te kunnen. Mijn onbekendheid met het conversie pakket begon me nu parten te spelen. Na het maken van een nieuwe DVD, die ik met DVDshrink heb verkleind om hem op één dvd-r kwijt te kunnen, kon ik de zaak eindelijk gaan branden. Het duurde allemaal heel wat langer dan ik had verwacht, mede omdat ik veel software niet meer op de PC had staan, en ik dus eerst software + keys moest gaan verzamelen.

Uiteindelijk had ik enkele schijfjes, die ik echter op mijn DVD-speler niet af kon spelen. Aan het einde van de middag heb ik nogmaals een DVD gebakken, nu met de 4 uur film opgedeeld in hoofdstukken van 15 minuten. EUREKA! Nu kon ook mijn DVD speler er iets mee. Het filmmateriaal heeft op het CDA-feest (later meer hierover) geklukkig voor voldoende entertainment gezorgd, maar ik heb wel eens productievere zaterdagen gehad.

Pikantus

Ook in Duitsland drinkt men wel eens wat anders dan pils. Natuurlijk is er het bekende weizen, in lichte en donkere vorm. In de winter willen ook de duitsers wel iets sterkers, en Erdinger komt daarom ook deze winter weer met de enige echte Erdinger Pikantus Dunkler Weizenbock.

De smaak is lekker vol en niet te zoet, met een heerlijk warme afdronk. Met een alcohol percentage van 7,3% en een stamwort van 16,9 °P een voor duitse begrippen echt Starkbier. Ik denk dat de "elfer" vrij snel leeg is.

Hospitaal

Toch goed om te zien dat het ziekenhuis hier net zo modern is als de ziekenhuizen in Afghanistan.

Vies

Kreeg ik eerder commentaar op de blinkende staat van mijn auto ("Die van mij moet nu zeker door de wasstraat"), nu is het commentaar van een heel andere soort. De auto van de buren staat er inmiddels blinkend bij, al had ik Krien uitgelegd dat mijn auto er na een week lang niet meer zo netjes uit zou zien.

Nu ruim een week later is op de foto te zien dat ik toen wist waar ik het over had. Een week lang rijden over stukken weg vol met allerhande blubberzooi is mijn voiture niet in de koude kleren gaan zitten. Het geschreven commentaar (met Wiefke als hoofdverdachte) laat aan duidelijkheid dan ook niets te wensen over.

Shocking intro

Een spannende dag vandaag. Tijdens de presentatie gisteren over de bedrijfsstructuur van Getronics Pinkroccade werd meerdere malen aangegeven dat het "morgen allemaal anders kan zijn". Vandaag maakte eigenaar KPN immers de jaarcijfers bekend, en daar zouden vast wel wat uitspraken komen over de toekomstige bedrijfsstructuur. Dat is het nadeel wanneer je bij een beursgenoteerd bedrijf werkt. Als medewerker krijg je de informatie op hetzelfde moment als de rest van de wereld, en geen minuut eerder.

Tijdens de laatste intro-dag werden de persberichten meteen onder de nieuwe medewerkers verdeeld, en voor sommigen bleek dit vrij schokkend nieuws te bevatten. Het is natuurlijk nooit leuk om te horen dat de divisie waar jij net bij bent begonnen door KPN verkocht gaat worden aan een nader te bepalen partij. Wie die partij is weet nog niemand, dus het is voor hen afwachten.

Voor mij verandert er eigenlijk weinig. Mijn divisie behoudt binnen de nieuwe KPN organisatie een eigen label (Getronics Consulting), en we blijven gewoon het werk doen wat we al deden en waar we ook goed in zijn.

De intro zelf heb ik nu achter de rug, en deze varieerde de afgelopen dagen van ouderwetse "Death by Powerpoint" tot een interessante rondleiding door het datacenter en de op één na grootste print- en mailstraat van nederland (waar onder andere elke maand 12.000 bekeuringen worden afgedrukt voor het CJIB). Tijdens de rondleiding leek het bij enkele pas afgestudeerden wel of ze in de chocoladefabriek van Willy Wonka waren beland, zo erg keken ze hun ogen uit.

Morgen ga ik me op mijn eigen kantoor melden, en dan lekker aan de slag.

Wiinternet

Iedereen heeft het wel eens. Zo af en toe pak je zo'n klusje op dat je al tijdan van plan was te gaan doen. Afgelopen weekend vond ik het wel eens tijd worden om het draadloos internet ook via de Wii toegankelijk te maken.

Ondanks dat mijn Wii en mijn draadloze router niet echt goed met elkaar kunnen opschieten, is het me in elk geval gelukt om het Wii weerkanaal (powered by Weathernews) in alle rust te raadplegen. Toch fijn om te weten dat het op de zuidpool een stuk kouder is dan hier. En dan te bedenken dat het daar nu zomer is.

Patserbak

Daar is hij dan! De nieuwe auto waar ik me de komende pakweg drie jaar mee zal moeten vermaken op weg van en naar huis en de klanten. Zoals ik al had aangekondigd is het inderdaad best wel een patserbakkie met die getinte ramen en 17 inch wielen. Gelukkig is de auto van de nodige opties voorzien, al voel ik weinig verschil tussen de gewone en de sportstand.

Ook Wiefke vindt het een aardig stukje speelgoed, al is het voor ons allebei best wennen dat deze auto echt heel anders zit dan de vorige. Al met al niet slecht voor een opel, en dat is voor mij een heel bijzondere uitspraak.

Wel jammer dat ook deze auto ongeveer 300pk te weinig heeft om echt leuk te zijn. Maar dan had ik maar coureur moeten worden.

(Bijna) afscheid

In het donker staat hij nietsvermoedend voor mijn deur. Komende nacht is de laatste nacht dat mijn huidige auto op deze plek zal doorbrengen in zijn nog vrij korte carrière als leasebak. Vanavond is hij van binnen uitgemest (en ik wist niet dat je zoveel lege pet-flesjes in één auto kwijt kon) en van buiten nog éénmaal blinkend schoon gewassen.

Morgenmiddag zal, in voorbereiding op mijn nieuwe dienstverband per 1 februari, deze auto op het werk achterblijven om een nieuwe medewerker van dienst te zijn. Ik zal diezelfde middag mijn nieuwe auto in ontvangst kunnen nemen. Wat ik ervan gelezen heb is het een behoorlijk foute bak, dus wanneer ik de auto voor het eerst in de straat parkeer zal het al snel gaan van: "Wa's dat voor aso bak! Die ging bie nummer 16 noar bin`n."

Ik hoop dat de autoruil morgen een beetje soepeltjes verloopt, en dat ik vóór vrijdag hoor of ik de bedrijfs-intro mag volbrengen of dat ik meteen aan de slag moet. We zullen zien.

Klootschieten - de actiebeelden

Zoals beloofd in de vorige post wat actiebeelden van het klootschieten van afgelopen zaterdag. Van de winter-BBQ heb ik helaas weinig geschikt fotomateriaal. Voor mooie avond- en nachtfoto's heb ik toch echt een betere camera nodig. Een kort verslag van de BBQ is inmiddels opgeleverd door HarmJob.

De actiebeelden spreken verder voor zich. Enkele spelers hebben van nature een goede worp, bij andere spelers is het alarm geblazen wanneer zij aan de beurt zijn. Ik zal er verder geen woorden aan vuil maken, kijk en huiver.

Klootschieten

Zaterdagmiddag, prachtig weer. De natuur lijkt ons dus gunstig gezind voor het jaarlijkse klootschieten en de winter BBQ. Vanaf 's ochtends stond deze dag voor mij al in het teken van Twentse tradities. Ik was de dag zelfs begonnen met Twentse bakbloed bij het ontbijt.

Na een bak ouderwetse snert werd de tocht per fiets aangevangen richting het startpunt te zuiden van onze stad. Inclusief een kruiwagen voor de nodige versnaperingen in de vorm van bier, glühwein, korn, cakejes, twentse metworst en meer van dat trok het gezelschap door het bos. De stemming zat er tijdens het klootschieten in ieder geval goed in, en er werd door iedereen beduidend beter geworpen dan vorig jaar (actiebeelden volgen nog).

Aan het einde van de route bleek de eindstand 59-59. Tijd voor een koningsworp dus. Helaas voor mij was de worp van het andere team een heel stuk beter, en dus mag ik de komende weken van Wiefke aanhoren dat zij in het winnende team zat (dat overigens terecht heeft gewonnen) en ik niet.

Mijn klootschiet-techniek kenmerkt zich voorlopig door veel brute kracht, maar net wat te weinig richtinggevoel. Na een paar shotjes gaat het wel beter, maar zo constant als Wiefke (zonder drank) stond te gooien kan ik voorlopig alleen van dromen.

Na een laatste borrel trok het gezelschap (waarvan enkelen op een wel heel bijzondere fiets) huiswaarts voor de volgende activiteit van vandaag, de jaarlijkse winter BBQ.

Raam

Het oude raam achter was binnen nu en 3 jaar aan vervanging toe. Afgelopen zomer had ik al wat offertes opgevraagd, en afgelopen vrijdag was het zover. Al ruim voor 8 uur meldden zich 2 monteurs, die meteen aan de slag gingen om het oude raam te verwijderen. (Met excuses aan HarmJob voor de overlast).

Na een kop koffie van Wiefke werd vervolgens een geheel nieuw kozijn van het bekende duitse merk geplaatst. Deze gaat het wel een tijdje volhouden als het goed is. En niet geheel onbelangrijk: onderhoudsarm. En dat past wel bij mij.

Afgezien van wat kit-stank was de klus eigenlijk snel geklaard zondar al te veel rotzooi, aldus Wiefke.

Goed einde

Alweer een druk weekje. Het is deze laatste dagen bij mijn huidige werkgever nog even de laatste projecten afmaken, en tegelijk bij mijn toekomstige werkgever alvast wat huishoudelijke zaken regelen en een intakegesprek. Als alles doorgaat mag ik vanaf 1 februari gelijk flink aan de bak in een grootschalig project waar erg veel druk op de ketel staat. We zullen wel zien hoe zich dat gaat ontvouwen.

Na zo'n week (waarin ook het bloggen er flink bij in is geschoten) is het erg prettig wanneer je thuis iets aantreft waar je echt helemaal weg van bent. Natuurlijk was daar de hartelijke ontvangst van Wiefke, deze keer echter uitgebreid met de geur van een heerlijke zuurkoolschotel. De geur bleek gelukkig van een echte zuurkoolschotel te komen, dus ik heb mijn werkweek afgesloten met een heerlijke maaltijd. Alvast een eerste goede bodem voor het klootschieten met winter-BBQ van vandaag.

Afstapje

Afgelopen vrijdag zag ik regelmatig een liftmonteur bezig op het werk. De lift had weer eens wat kuren, en was wat onnauwkeurig bij het bepalen van de juiste hoogte per verdieping. Nadat de monteur op allerhande knopjes had gedrukt, ging hij met me mee naar beneden in diezelfde lift.

"Da's mooi", zei ik nog: "Als er dan nog wat mis is heb ik in elk geval hulp nabij".

De monteur helpt me meteen uit de droom. "Als we vast komen te zitten moet ik ook gewoon een collega bellen", vertelt hij terwijl hij me erop wijst dat er in moderne liften geen luikjes meer in het dak zitten. Dat krijg je als dronken mannen na het stappen besluiten nog even een uurtje of wat bovenop de lift te gaan zitten bij thuiskomst, enkele malen met de dood tot gevolg.

Later die avond na het overwerk zie ik dat alle liftmonteurwerzaamheden blijkbaar voor niets zijn geweest. We zullen dus op elke verdieping iemand moeten inhuren, die de liftverlaters netjes waarschuwt: "Denkt u om het afstapje?".

Feestje!

Voordat ze vandaag weer op het vliegtuig terug naar het koude Rusland is gevlogen, vierde Missie afgelopen donderdag haar 25e verjaardag. Het feestje hield ze bij Crysis thuis, en het werd een avond van terugzien van oude bekenden, bier en wodka drinken tussen de slangen, zwaarden en klassieke schietgeweren, en rielexte muziek in de vorm van heavy metal.

We waren lopend en dat is maar goed ook, want de uit Rusland meegebrachte wodka was bijzonder lekker. Gelukkig moet Crysis binnenkort weer die kant op, en dan neemt hij een fles voor me mee. Ik kan haast niet wachten.

De volgende avond de volgende verjaardag, deze keer van WiefkePappie. Met 68 jaar al bijna een zeventiger. "Je bent het voor je het weet", is hem door zijn oudste zoon al in de oren geknoopt. Vandaag meer even een ouderwets lui dagje ingepland. Afgezien van wat Buurt-Kerstboom-opruimwerkzaamheden heb ik lekker niets gedaan. Heerlijk.

E.R.O.L.

Vandaag lag hij in de bus. Het E.R.O.L. shirt dat ik eind vorig jaar heb besteld. Kan ik telkens wanneer ik in de spiegel kijk weer wat elektro-inspiratie op doen.

Check die Mix, en vraag je af of je nog wel bij mij in de auto wilt zitten...

Raceblaar

Elke keer als ik het heb gedaan neem ik me voor het veel en veel vaker te gaan doen. Toch duurt het telkens weer lange tijd voordat ik mijn geluk op een kartbaan beproef. Op onze lokale kartbaan was ik zelfs nog nooit geweest.

Het was dus weer hoog tijd, en na betaling van het vakantie-arrangement (onbeperkt karten en poolen voor €32,50) reed ik om 14:30 voor mijn eerste heat de baan op. In het begin had ik best moeite om de baan goed te verkennen, maar vanaf de 2e heat ging het gelukkig een stukkie beter. Na 5 heats ben ik tot een rondetijd van 44,05 gekomen. Tijdens het volgen van één van de echt snelle jongens kwam ik er ook nog achter dat ik in het laaste deel dik 3 seconden verlies (terwijl ik in het eerste deel juist iets win).

De instructievideo zei het al: "Soepel en netjes is beter dan gewoon keihard de bocht in knallen". Mijn linkerhand is het hier 100% mee eens. De schade zoals op de foto te zien is zal na een paar dagen wel weer herstellen.

Het chinese eten naderhand was voor mij (en ook voor medekarters Crysis en Missie) een zeer welkome hoeveelheid energie. Ik denk dat ik dit maar vaker ga doen...

Heimelijke genoegens

"We zetten wel een DVD-tje op, want er is weer eens niets op TV". Steeds vaker wordt die zin door mij of Wiefke uitgesproken. Het aanbod lijkt kwalitatief elk jaar minder te worden en ik vrees het ergste voor 2008.

Gelukkig is er YouTube. Niet zozeer voor de kwalitatieve hoogstandjes, maar wel voor een van mijn heimelijke genoegens: Japanse TV-shows. Geen diepgang, simpele regels, en vooral volslagen doorgedraaid.

Geniet en kijk mee hoe deze japanse heren zo snel mogelijk een onuitspreekbare zin moeten opzeggen. Bij de eerste spreekfout volgt een (volgens japanners) gepaste straf.

So ein mist!

Voor mij is 2008 nou niet echt lekker begonnen. De dichte mist weerhield me dit jaar van mijn vuurwerkgenot. Voor de meeste inwoners van Overijssel was het 1 januari in de vroege avond de grote herkansing. Voor mij ging ook dat feestje niet door.

's Nachts kon ik maar niet slapen door een erg opgeblazen gevoel, en rond 5 uur 's ochtends werd het zo erg dat mijn complete maaginhoud anti-peristaltisch naar buiten kwam marcheren. Een uurtje later liep ik ook aan de onderkant helemaal leeg, waardoor ik de hele nacht niet geslapen heb. Later op de dag leek het weer wat beter te gaan, maar tegen zes uur 's avonds voelde ik me weer knap ellendig waardoor ook de provinciale vuurwerk-herkansing me nog door de neus werd geboord.

Vandaag ben ik ondanks alles toch maar aan het werk gegaan in de hoop dat ik helemaal beter was. Maar de hele dag loop ik weer te rillen, en het toilet heb ik ook vaker gezien dan me lief is. Ik lijk dus het jaar te beginnen met een fikse griep onder de leden. Nog twee dagen en dan is het weer weekend. Ik hoop dat ik dan voldoende kan herstellen.