Koud

Brrrrr... Het mag dan hartje zomer zijn, vannacht en vanochtend had ik het gewoon koud. Vanwege de kou en de wind ben ik gisteravond niet gaan trainen in het buitenbad. Bij de klant is een groot deel van de ICT-medewerkers geveld door ziekte, dus ik kan me niet veroorloven zelf ook uit te vallen als gevolg van de kou.

Gelukkig zijn de vooruitzichten nu eindelijk goed genoeg om de hekseketel-BBQ met een verwachtingsvolle glimlach te begroeten de komende dagen.

FileTunes

Het zijn bijzondere buren, en dat zijn ze! Zo vind ik af en toe spontane presentjes op de deurmat die daar tijdens mijn afwezigheid via de brievenbus zijn gedeponeerd. Gisteren vond ik eerst wat bij de tomtom-bezitters van #14 overbodig geworden wegenkaarten op de deurmat. Helaas is ook mijn PDA voorzien van Satnav voor heel Oost- en West-Europa, maar het gaat natuurlijk om het gebaar.

Even later kletterde de brievenbus weer, en nu lag er een wel zeer nuttig cadeautje voor onze vakantie die steeds dichterbij komt. Ik had me al eens laten ontvallen dat ik gek ben op zeer foute muziek, die ik dan in de file zo hard mogelijk kan afspelen met de ramen open om mijn mede file-gangers een bijzondere ervaring mee te geven.

U als lezer zult dus begrijpen dat deze CD van het Woonwagenduo een zeer welkome aanvulling zal zijn op de collectie. Want in Keulen en omstreken zijn ze na die paar jaar inmiddels redelijk gewend geraakt aan de Electronica's en de Kermisklanten.

PS: Mijn oprechte excuses voor de slechte kwaliteit van de foto.

Inspanning zonder zweten

Elke keer dat ik haast omviel van de benauwde hitte kwam steeds dezelfde gedachte bij me op. Ik wilde eigenlijk lekker in het zwembad liggen. Ik heb daarom recentelijk besloten de daad bij het woord te voegen en me qua sporten weer toe te gaan leggen op mijn oude liefde. Vanaf de lagere school tot aan mijn 20e ben ik fanatiek wedstrijdzwemmer geweest. Destijds ben ik gestopt omdat ik het niet kon combineren met het wedstrijddansen dat een steeds serieuzere factor werd. Toen ook het dansen tot een einde kwam heb ik me met wisselend succes toegelegd op toename van kracht en spiermassa. Dat deed ik enkele jaren met veel plezier, maar de laatste maanden was dat minder.

Dinsdag had ik even gebeld voor informatie over het Masterzwemmen. Masterzwemmen is wedstrijdzwemmen voor 25-plussers. Wereldwijd zijn er zelfs deelnemers van ouder dan 90 jaar als ik de lijst met masters records er op nakijk. Woensdagavond kon ik meteen meetrainen als ik dat wilde, dus ik heb de knoop meteen doorgehakt. Zo stond ik op de woensdagavond in mijn nieuwe zwembroek aan de kant van het buitenbad, klaar om de draad na 14 jaar weer op te pakken.

Na een klein uurtje zwemmen kan ik concluderen dat ik nog een hele lange weg te gaan heb, maar ook dat ik ondanks de pijn, uitputting en het ontbreken van enige vorm van conditie nog steeds veel plezier beleef in het water. Die conditie komt vanzelf weer is mij door de andere masterzwemmers verzekerd, en ik geloof daar zelf ook in. Ik ben benieuwd waar ik over enkele weken sta.

соля́нка

Missie begint zich al aardig thuis te voelen in Nederland. Alleen sommige soepen en de pelmeni mist ze soms nog. In zo'n geval doen wij haar natuurlijk graag een plezier, en laten haar deze gerechten voor ons klaarmaken.

Vandaag was het zover. De pelmeni is in Rusland gewoon kant en klaar te krijgen, maar hier in Nederland niet. Dat betekent dat ze al 2 uur in de keuken in de weer was geweest om een schaal vol met de hand gemaakte deegbolletjes te maken. Bij ons kon ze verder gaan met de bereiding.

Het menu begon met een pan vol solyanka. Een machtig soepje kan met recht gezegd worden. Daarna kon de pelmeni worden gekookt. Ook dat was vrij machtig, maar ook erg lekker. We hebben uiteraard ook een klein proefpakket bij de buren achtergelaten, waarna de mannelijke helft van dit stel ons vanaf het dak kwam bedanken (zo gaat dat immers in onze straat).

Nu is het voor Wiefke en ik een kwestie van even goed uitbuiken, en dan voor mij morgenochtend voor de verandering weer eens een examen. Wanneer Missie een keer een ander gerecht wil bereiden krijgen we bericht.

Nou vooruit...

Nog één flesje dan...

Nieuw!

Nieuwe ramen! Draai-kiep en kunststof, dus onderhoudsarm. Een stuk beter dan de binnenstebuiten gemonteerde en foutief geschilderde raampjes die de vorige bewoner had laten monteren. Het bouwdepot is nu ook echt op, maar ik ben tevreden met de besteding.

Didgeridoo

Trots als een pauw speelt Daddy T-REX een stukje op zijn oefen-didgeridoo. Gemaakt van een stuk PVC buis met een mondstuk van bijenwas, en voorzien van beschilderingen door de altijd creatieve Mummy T-REX. Binnenkort komen alle cursisten samen in huize Daddy T-REX. De buren zullen hier ongetwijfeld erg blij mee zijn.

Slaapplek

De kartonnen doos in de kamer was lange tijd haar favoriet, maar sinds een paar dagen heeft Murphey een nieuwe slaapplek opgeeist. Voorlopig is dit mandje niet meer voor andere zaken te gebruiken.

Post

"Deze post was bij ons bezorgd, maar wij dachten dat jij er waarschijnlijk meer aan had". Deze wijze woorden sprak buurman HarmJob nadat Wiefke hem had binnen gelaten. Op de promo-CD staan wat geluidjes en interviews over de DTM, die dit weekeinde het circuit van Zandvoort aandoet.

Ik zelf zal er niet bij zijn. Wiefke en ik moeten nog even wachten tot de DTM finale in Hockenheim eind oktober. Voor komend weekend duim ik vooral voor My man The Hulk, die in zandvoort aan de start zal verschijnen in de Formule3 Euroseries. Mijn favoriet heeft de afgelopen races erg veel pech gehad, en kan in Zandvoort mooi laten zien dat hij toch echt de snelste is.

Beter! (Ik wel)

Na een baalweekend en nog een extra hersteldag die ik hard nodig had ben ik vandaag weer lekker aan het werk gegaan. Ik kan me in de afgelopen weken geen dag herinneren dat ik me zo fit gevoeld heb als vandaag.

Hoe anders is het gevoel van Wiefke. De hele dag op de bank met dekentje en snotdoekjes, en al een paar dagen sterke verhoging. En dat allemaal doordat ik haar heb aangestoken. Om met Wiefkes woorden te spreken: "Ik ben niet zielig, maar het is wel jouw schuld".

Baalweekend

Vrijdagmiddag had ik al een paar keer wat onverklaarbare koude rillingen gecombineerd met een zwaar bezweet voorhoofd. Ik heb er toen geen acht op geslagen, en ben vrijdagavond vol verwachting aan het weekend begonnen. We hadden immers een druk schema met een gegarandeerd hoge amusementswaarde. Eerst diezelfde avond een buurvisite, zaterdagochtend de verjaardag van Wiefkemamma en dan zaterdagmiddag door naar bijna Belgie voor de jaarlijkse verjaardag-met-bbq-en-bier-en-ook-nog-overnachting-in-tent van ex-collegaR.

Vrijdagavond was de visite erg gezellig, maar later op de avond had ik ineens mijn luchtwegen helemaal dicht. Dat voorspelde niet veel goeds voor de rest van het weekend, en zaterdagochtend was het dan ook helemaal mis. Mijn onderbenen voelden aan alsof ik net zonder enige voorbereiding de vierdaagse had gelopen, ik voelde me duizelig en ik zag alles alsof ik een hele donkere zonnebril op had. Waarschijnlijk een invasie van enkele van de familieleden van de kleine vriend op de afbeelding hierboven.

Ik ben 's ochtends nog wel even naar Wiefkemamma geweest, maar na een uurtje heb ik Wiefke daar achtergelaten, terwijl ik zelf de hele middag op bed heb gelegen. Later in de middag heb ik Wiefke weer opgehaald (en ik heb zowaar nog even een glaasje sap gedronken). De reis richting het zuiden hebben we maar niet ondernomen, en dat is jammer. We keken beiden echt uit naar dit jaarlijkse evenement. Rond een uur of negen 's avonds bleek dat ik Wiefke inmiddels ook van een lading virussen had voorzien. Nu op de zondag is het devies dus "henig an". Ik voel me gelukkig al wat beter dan gisteren, maar een baal weekend is het wel. En Wiefke? Die is voorlopig nog even uitgeschakeld.

Donker

Waarom kan het niet gewoon "best mooi weer" blijven? Eerst die benauwde hitte, nu weer plensbuien van de buitencategorie. Ik verlang naar weer een dag met BBQ weer. Niet te heet, wel droog en bij voorkeur een licht briesje. Ik zal vast beginnen met duimen.

Verkoeling

Bijna ondraaglijk warm is het inmiddels op het kantoor. Gelukkig werken hier bij de klant enkele creatieve en meelevende dames, die zorgen voor een ijsje voor iedereen. Het geeft me even wat verkoeling, maar echt veel productiever wordt ik er niet van.

Warm

Pfffff...

Het is nog geen 9:00 uur, en het is hier al erg warm. Geen weer om met stropdas maar zonder airco door het leven te moeten. Helaas heb ik vandaag geen keuze. En vanmiddag wordt het alleen maar erger.

Zomeravonden

Het was een fijn maar ook vermoeiend weekend. Na het Biosbezoekje van de vrijdag was het zaterdag na een dagje vol boodschappen tijd voor weer eens een feestje.

De familie Crysis had een gezellige avond georganiseerd ter verwelkoming van Missie in ons land. Hun idee van een gezellige avond bestaat uit veel vlees en veel bier, aangevuld met de nodige "echt Bayerische" kruidenbittertjes die voor de helft of meer uit alcohol bestaan. En ik kan me in die definitie eidenlijk best vinden. De terugweg die Wiefke en ik lopend hebben afgelegd was daardoor erg gezellig, al bleek dit wel een garantie voor een vrij zware zondagochtend.

Zondagmiddag weer een feestje, want Mommy T-REX vierde alvast haar 61e verjaardag. Het was een middagje heerlijk ontspannen in de tuin, luisteren naar Mommy T-REX die aan de gasten uitlegde waarom een behangtafel voor haar toch echt een ideaal cadeau was. 's Avonds konden we met een voldaan gevoel lekker vroeg naar bed, want vanochtend was het weer werken geblazen.

Na een lange werkdag vanavond lekker in de tuin gegeten. Alweer een lekkere zomeravond, zo zullen ook de ballonvaarders gedacht hebben die langzaam over kwamen drijven.

Bios

Wiefke en ik hadden al een tijdje 2 waardebonnen in de kast liggen voor een bezoekje aan het lokale filmhuis. Gisteravond besloten we deze eindelijk te gebruiken, en de keus was gevallen op Kung Fu Panda.

Het leek ons wel een aardige film, en die verwachting werd meer dan waar gemaakt. Het Kung Fu thema is erg goed vorm gegeven, de voice-acting is meer dan prima en ik heb meer dan eens hardop moeten lachen. Dreamworks was na de eerste Shrek film een beetje ingeslapen vond ik, maar met deze film laten ze zien weer helemaal wakker te zijn.

Een aanrader!

V+ Energy

"Hé kijk, dan kun je weer eens wat anders proberen". Met die wijze woorden wist Wiefke me over te halen om een blik Veltins V+ Energy te kopen bij de lokale supermarkt.

Het gaat hier inderdaad om een mix van Bier met Guarana energiedrank. Het ziet er eng geel uit en smaakt naar van die roze kauwgomballen. Het is nog het best te beschrijven als weer het zoveelste energiedrankje waar wat bier doorheen geknikkerd is om het stoerder te maken.

Maar stiekem vind ik het eigenlijk best lekker...

Magnum Force

Hij stond er nog van mijn verjaardag. Een grote fles met één van mijn favoriete bieren. Voor zoiets heb je grote kelken nodig, en natuurlijk een mededrinker met eenzelfde grote liefde voor dit natuurproduct uit de Ardennen.

HarmJob had er wel oren naar, en kwam dus nog even gezellig over de schutting met een zak vol Formule1 lectuur om de bibliotheek van de Paddock wat aan te vullen.

Toch wel opvallend dat de bewondering voor de inhoud van deze magnum fles al snel overslaat in een gevoel van "is hij nu al leeg?". Maar voor een geslaagde avond was het zeker voldoende.

Missie had gelijk

Rusland was inderdaad stukken beter. Wolter kroes kan in elk geval rustig aan doen voor het herstel van zijn stem, of anders even snel de tekst van zijn nummer aanpassen:

"We liggen eruit en dat is priiiiimaa,
Vivaaaaa, Russiaaaa"

Het aantal mensen dat nu ineens gaat roepen dat het EK ze eigenlijk niet zo interesseert zal ook flink gegroeid zijn. De meesten juichen immers alleen mee als Nederland wint.

En ik? Ik word er nog steeds niet anders van. Ik vond de technische pech van Kimi en het gejank van Ron dat Lewis onterecht gestrafd zou zijn voor zijn (zoveelste) stomme fout een stuk vervelender. Ieder zijn sport nietwaar.

Terug in het land

Na enkele maanden werken in Arkansas is Crysis sinds deze week weer terug in Nederland. Gisteren is zelfs zijn koffer, die door een foutje in Washington was achtergebleven, ook gearriveerd.

Vrijdagavond kwam hij samen met Missie even bijpraten onder het genot van een grillplaat vol met vlees. Als het goed is kan Missie nu voor langere tijd (en hopelijk voorgoed) in Nederland blijven. Voor de cursus Nederlands is ze geslaagd, en ze beheerst deze taal in elk geval beter dan dat ik het Russisch beheers.

Het was een erg gezellige avond, waarbij de wedstrijd Nederland-Rusland van vanavond meerdere malen de revue passeerde. Missie vindt voetbal niet interessant, maar men schijnt in Rusland meer dan tevreden te zijn met de kwartfinale.

Hotel2

Ik vreesde voor een eenzame avond in een hotel, maar gelukkig waren er meerdere collega's van de gezelligste Business Unit binnen ons bedrijf in Sweetlake City neergestreken. Al snel werden we gebeld of we in het concurrerende hotel kwamen eten en voetbal kijken op groot scherm.

Nu ben ik geen voetbalfan, maar even lekker bieren met collega's is natuurlijk altijd leuk. En zo werd het toch nog een gezellige avond.

Training

Vandaag de eerste dag van de tweedaagse Microsoft Office Groove 2007 training. Helemaal in Zoetermeer, en dat is voor mij aardig wat kilometers reistijd. Ik verblijf daarom vannacht in een Hotel om morgen niet al te gaar te zijn.

De kamer is op zich aardig, met TV en gratis draadloos internet (waar ik nu gretig gebruik van maak). Ook is de kamer voorzien van een minibar, al valt de vulling hiervan wat tegen. Welgeteld één blikje bier, en dan ook nog Dommelsch. Ik denk dat ik vanavond de bar in de lobby maar op ga zoeken.

Wat betreft Office Groove moet ik zeggen dat dit best een mooi product is. Een erg eenvoudige manier voor projectteams om hun bestanden met elkaar te delen, en hieraan te kunnen werken zonder dat ze continu verbinding met elkaar of met een server nodig hebben. De trainer is een GPR collega, die als MVP het product door en door kent, en ook het examen voor Microsoft heeft samengesteld. Niet iemand die gewoon een boekje volgt en bij de eerste de beste foutmelding met zijn mond vol tanden staat , zoals helaas wel eens voorkomt bij verschillende opleidingscentra.

WiefkeBroerBBQ

Gisteren was het voor WiefkeBroer alweer zijn 35e verjaardag. Het leek ons wel leuk om hem dit te laten vieren in onze tuin in plaats van op zijn flat. Bij mooi weer met BBQ.

's Ochtends leken de weergoden ons nog erg ongunstig gezind, maar tegen de tijd dat de hekseketel-BBQ werd aangestoken kwam zowaar de zon tevoorschijn. Bijna de hele middag hielden we het droog, en de vistite kon mijn grillkunsten gelukkig wel waarderen. Aan het begin van de avond moesten we ons vanwege wat gedruppel even verplaatsen naar het overdekte terras van de Paddock maar de consumpties werden er niet minder smakelijk om weggehapt en geslokt.

Het was een leuke maar ook erg vermoeiende middag, en het duurde dan ook niet lang voordat Wiefke en ik in slaap vielen toen we ons bedje hadden opgezocht.

Lazzagni

Ik heb ooit eens op internet een verslag van een amerikaan gevonden die in Nederland op vakantie was geweest. Één van de dingen die hem opviel aan de nederlanders was "They bread and fry everything". Dit nadat hij in een willekeurige cafetaria het nederlandse junkfood had mogen aanschouwen in de vorm van kroketten, bami- en nasischijven en noem maar op.

Nu blijkt onze lokale cafetaria (bijgenaamd de moordchinees) weer een nieuw product in dezelfde categorie te hebben: de enige echte Lazzagni. Inderdaad: een opgerold stuk lasagne, gepaneerd en vervolgens gefrituurd. Het blijkt al een tijde te bestaan als ik de VMT online mag geloven, maar ik had er nog nooit van gehoord.

Sommige soorten junkfood gaan zelfs mij te ver...

AsoBuur

Ik wist dat de nieuwe buurman nieuwe dakpannen wilde. Dat wist ik via via, niet van hemzelf. Ik was dan ook lichtelijk geïrriteerd toen vrijdagmiddag de gang onaangekondigd helemaal vol bleek te staan met allerlei steigermateriaal.

Al een paar keer is Wiefke afhankelijk geweest van de medewerking van de dakdekkers om met haar fiets weg te kunnen. Inmiddels hebben de dakdekkers met mij moeten regelen dat er een stuk steiger achter mijn poort geplaatst moet worden. Ik heb ze maar toestemming gegeven, want zij kunnen er immers niets aan doen dat hun opdrachtgever zo'n minkukel is. Maar dit geeft alleen maar aan dat de buurman blijkbaar niet alleen schijt aan mij heeft, maar ook aan de bouwvakkers die hem goed werk proberen te leveren.

De buurman zelf kan ik steeds niet spreken omdat hij deze week nachtdienst blijkt te hebben. Maar dat (ongetwijfeld moeizame) gesprek gaat er zeker komen, want Mr. T-REX is NOT AMUSED.

Uitverkocht?

Al jaren en jaren stond de tijd in de etalage van deze schoenenwinkel stil. Het stond er vol met schoenen uit de jaren '60 en '70 met prijzen in guldens uit diezelfde periode. Ik heb nooit echt begrepen wat er nu precies aan de hand was, en ik verwachtte eerlijk gezegd dat dit pand er nog decennia lang precies hetzelfde bij zou staan.

Maar tot mijn grote verbazing zijn alle schoenen sinds kort uit de etalage verdwenen. Het enige dat rest zijn twee vaal blauwe borden waarop in vaal oranje letters nog steeds "Speciale aanbieding" te lezen is. Waar de schoenen zijn gebleven weet ik niet. Verkocht lijkt me onmogelijk. Misschien dat over een paar weken of zo meer duidelijk is.

Go North

Voorlopig is dit het laatste biertje in Enschede voor Vrouwtje Bastion. Vanaf nu zal ze voor haar werkgever in het noorden des lands actief zijn. Ze is dan ook naar die regio verhuisd.

Het biertje was overigens gratis, nadat het bedienend barpersoneel door haar en ondergetekende binnen 10 seconden uit positie was gel*ld. Na gedrieën nog een hapje gegeten te hebben namen we voorloig afscheid en wensten we elkaar alle goeds voor de nabije toekomst.

Scheurvlag

Morgen de eerste wedstrijd van Oranje heb ik me laten vertellen. Ik heb er nog steeds weinig vertrouwen in, en zelfs de straatvlaggetjes lijken er dit jaar weinig zin in te hebben.

Voor de fans is het te hopen dat de kwaliteit van deze vlaggen niets zegt over de kwaliteit van het nationale elftal, want de straat ligt inmiddels bezaaid met stukjes oranje plastic die het lichte briesje van de afgelopen dagen niet eens wisten te weerstaan.

Kunst?

Kunst in het volkspark was het vandaag. Meer dan 100 Nederlandse en Duitse kunstenaars exposeerden hun werken in het park, en hoopten wellicht nog wat te kunnen verkopen.

We zijn even wezen kijken, maar eerlijk gezegd vond ik bij de meeste kunstenaars de kunstzinnigheid op zijn zachtst gezegd niet geheel naar mijn smaak. Het was me veelal of te schreeuwerig, of te klassiek. Het was voor mij de eerste keer dat ik er was, maar ik denk niet dat ik nog een keer ga. In mijn ogen kan Mummy T-REX heel wat mooiere schilderijen maken. Gewoon een stuk subtieler, terwijl vaak je wel even moet kijken om te zien wat het nu precies voorstelt.

De BBQ die we speciaal vanmiddag hadden ingelast om nog wat kliekjes op te maken was er gelukkig niet minder gezellig om.

Haar

Wiefke vond het wel weer tijd voor wat meer kleur in haar haar. Een heel beschaafd plukje blond hier en daar deze keer. Best netjes dus.

Papiertjes

Na de examens van de afgelopen tijd heb ik nu ook de bijbehorende certificaten binnen gekregen. Marketing zit Microsoft in het bloed, dus ook voor deze verder weinig zeggende stukjes papier zijn de commerciele creatievelingen van het bedrijf uit Redmond helemaal los gegaan.

Een "Certificate of Excellence" dus, "Charter Member" nog wel omdat ik de Windows 2008 examens binnen 6 maand na het verschijnen heb gehaald. En dan ook nog op elk glanzend certificaat een nog glanzender "Official Seal Of Microsoft Certification", en last but not least een handtekening van Bill Gates.

Als je daarmee niet vol energie de zomer in kunt...

Straatvlag

In de aanloop naar het EK bleef het opvallend kaal in onze straat. Nu zijn veel bewoners ook vaker afwezig dan anders, dus wellicht dat er een soort consensus was ontstaan om dit jaar de straat niet te versieren. Tot ik donderdagmiddag thuiskwam, en diverse straatbewoners (en oud-bewoners) druk in de weer zag met ladders en vele meters oranje.

Ikzelf ben die avond samen met Wiefke de stad in getrokken, want dat had ik haar beloofd. Bij thuiskomst was de donkere lucht gevuld met wapperend oranje. Of ik naar de (naar ik vrees maximaal 3) wedstrijden van Oranje ga kijken? Ik denk van niet. Mijn mening over voetbal is al jaren hetzelfde:

Als ik mannen in korte broekjes wil zie die zich theatraal staan aan te stellen ga ik wel naar de gay-parade...

Bier...

Uit lapland!

Verder is het een weinig bijzonder biertje, maar ik had hem nog niet eerder gehad.

Buur

"Als je er last van hebt moet je gewoon snoeien hoor", drukte HarmJob me nog op het hart voordat hij op vakantie vertrok. Maar toen gaf ik al aan dat we de klimroos veel te mooi vinden, en hem graag ook aan onze kant van de schutting door laten groeien.

Inmiddels staat hij weer vol in bloei, en dat moeten de buren steeds weer missen omdat ze juist in deze tijd op vakantie gaan.


Intussen moet Oli4kat zich tijdens de vakantie van de baasjes grotendeels zelf vermaken. We zien hem dan ook erg vaak even over de schutting komen. In het begin nog voorzichtig tussen de beschermende rozenstruik, maar hij is ook al op de vensterbank van ons keukenraam gesignaleerd. Hij is een stuk minder schuw dan een paar weken geleden, en ook met Murphey kan hij het wonderlijk goed vinden. Waar andere katten door murphey resoluut de tuin uit worden gejaagd, heb ik Oli4 al naast Murphey tussen de struiken zien genieten van de schaduw.

Wondere wereld.

Gras!

Feestje!

23 mei 2008. De dag dat ik mijn 34e verjaardag mocht vieren. De hele middag waren Wiefke en ik bezig met de voorbereidingen. De laatste hapjes moesten klaar, enkele BBQ spullen moesten nog gehaald en reserve stoelen waren per auto richting tuin vervoerd.

Om 18:00 uur kwam de eerste gast, en vanaf een uur of acht begon de Paddock vol te lopen. De BBQ had ik inmiddels aangestoken om de gasten te kunnen laten genieten van saté, shashlik en natuurlijk onvervalste echte duitse braadworsten "mit curry und gewurz". Het vlees viel gelukkig bij iedereen in de smaak, en ook het bier werd door menigeen in een hoog tempo naar binnen gegoten.

Een zeer geslaagde avond dus, en ik kon tegen vier uur in de ochtend dan ook moet maar zeer voldaan mijn bedje opzoeken.

Mysteryland 2008

Vorig jaar een onvergetelijke ervaring, dus dit jaar weer. Het kaartje heb ik alvast gekocht, nu nog 3 maanden wachten.

De line-up lijkt in vergelijking tot vorig jaar ietsje minder, maar zeker niet verkeerd. En ook zie ik weer veel namen die vooral mijn nieuwsgierigheid wekken. Dat is toch de kracht van Mysteryland: grote namen, maar ook nieuwe talenten die hier hun naam echt kunnen gaan vestigen.

Ik denk dat ik ook dit jaar vrij veel tijd in de Rauw tent ga doorbrengen. Op een youtube filmpje genomen in de rauw tent van vorig jaar las ik een comment: "Het geluid stond daar zo hard, het leek wel of je in elkaar werd getikt". Maar daarom was het daar ook zo gezellig.

Freshy98 heeft zijn kaartje ook al binnen, dus ik denk dat Mysteryland ook dit jaar weer een echte knaller gaat worden.

SchuttingBier

Na een erg stressvolle week waarin ik zelfs geen tijd had om te bloggen heb ik eindelijk weer een ontspannen avond gehad. Op de vaste koopavond had ik wat kleine inkopen gedaan in het centrum, en bij thuiskomst besloot ik nog even een biertje te scoren in de paddock. De toegangsdeur bleek echter geblokkeerd met een fles overheerlijke La Chouffe met daaraan een kaartje:

"Buur!

34 is niet zo bijzonder,
jarig zijn wel.
net als dit biertje.
Daarom van harte, en tot snel.

#14"


Harmjob en Krien vertrekken morgen richting Frankrijk, en hadden om die reden alvast een kadotje achtergelaten. Altijd leuk natuurlijk. Het duurde niet lang of Harmjob himself stak zijn hoofd boven de schutting. Een betere aanleiding voor een spontane schuttingparty konden we ons niet voorstellen, dus binnen no-time zaten Mr. T-REX en Harmjob samen op de schutting te genieten van Deutschlands Beliebtes Schwarzbier.

Voor beiden was dit een prima inleiding op wat morgen nog komen gaat.

Bloem!

Na een dag met erg veel verkeer op de weg en daardoor lange reistijden, een warm kantoor waar het dragen va een pak met wurgkoord verplicht is en een gezamelijke maaltijd met de familie Wiefke vanwege het aanstaande vertrek van Wiefke's ouders naar hun vakantie adres parkeerde ik vanavond rond half negen mijn auto voor de deur.

Bij het uitstappen werd ik door het raam uitbundig begroet door de buurman van nummer 17. Hij zwaaide wild naar me, en ik zag hem richting achterdeur lopen. Even later kwam hij grijnzend op me af lopen met een bos bloemen in de hand. Er schoot ineens van alles door mijn hoofd. Ben ik recentelijk in een dronken bui wat al te aardig voor hem geweest? Heb ik me zo goed geschoren dat hij mij niet meer kan onderscheiden van zijn eigen vrouw?

Niets is minder waar gelukkig, en het blijkt een boeketje van mijn werkgever die erg blij is met mijn recentelijk behaalde certificeringen. "Een hele prestatie" staat op het kaartje te lezen. Ik vind dit eigenlijk gewoon een standaard onderdeel van mijn werk als ik eerlijk moet zijn, maar het is altijd leuk om te weten dat mijn inzet ook aan de andere kant van de arbeidsrelatie wordt gewaardeerd.

Moederdag

Aan onze moeders hebben we grotendeels al ons geluk uit onze jeugd te danken. Ze hebben ons gevormd tot wie we zijn, en ons leven verrijkt met een flinke dosis onvoorwaardelijke liefde. Eigenlijk zou het dus elke dag moederdag moeten zijn, maar wij zuinige hollanders doen het maar één keer per jaar.

We proberen er dan wel een speciale dag van te maken, en gisteren was dat geen moeilijke opgave. Het weer was zoals al de hele week fantastisch, en een beter cadeau dan dat kun je moeders natuurlijk niet geven.

Wiefke en ik begonnen met een bezoek aan Mummy en Daddy T-REX in de ochtend om meteen de grasmat te kunnen bewonderen. Voor zover er al van een grasmat gesproken kan worden tenminste, want de grond in hun tuin blijkt ook nu weer erg vegetatieonvriendelijk. Daddy T-REX zou dezelfde dag nog wat kunstmest bij ons komen halen om het gras van wat voeding te voorzien.

In de middag zijn Wiefke en ik richting Wiefkepappa en Wiefkemamma gefietst. Daar hebben we de rest van de middag vertoefd onder de partytent (vanwege een ware regen aan allerhande plantaardig en dierlijk spul vanuit de berkebomen). Neefje heeft kort geleden besloten dat hij zo snel mogelijk wil leren lopen, dus we mochten elkaar afwisselen in een ware coaching-ploegendienst om hem bij zijn eerste stapjes te ondersteunen.

Bij thuiskomst aan het begin van de avond ontstond er tussen ons en HarmJob nog een kort maar hevig watergevecht. Aan beide kanten van de schutting zijn de soldaten van nieuwe bewapening voorzien, dus het werd een gevecht van Supersoaker en Waterwarrior Pirahna tegen Double-beam soaker en d'Oale Fietspomp. Er werd vanwege de warmte al snel besloten tot een wapenstilstand, waarna de vrede werd gesloten met ondersteuning van een vredespijp in de vorm van enkele grote glazen bier en rosé.

Eigenlijk best jammer dat ik dinsdag weer moet werken...

:-)

Paddock-Auto

Broeder Bas wilde gisteravond even langskomen, want hij had nog wat leuks voor me. Ik was al bang dat ik een hele foute "No Fear" sticker of iets dergelijks zou krijgen voor mijn ultra foute auto, maar niets was minder waar.

Hij had ooit na een avond stappen in zijn enthousiasme een echte ferrari F1 bolide gekocht! Nou ja een schaalmodel dan, want een echte wordt niet zo vaak aangeboden op inernet. Voor mij als liefhebber van zo'n beetje alles wat met autoracen te maken heeft is dit natuurlijk de ultieme gadget, en het duurde dan ook niet lang voordat de auto uit de verpakking was geschroefd, en Schumacher himself op schaal 1:10 door de tuin en langs de Paddock raasde.

MCITP: Enterprise administrator

Van bovenstaand schema had ik het Windows Vista examen nog niet gedaan. Tot vandaag dan, want vanochtend zat ik weer eens gezellig examenvragen te beantwoorden over onder andere de Windows Vista Sidebar, Network and Sharing Center, Deployment scenario's, Windows Aero en Tablet PC's.

Voorlopig heb ik ook even genoeg van examens, en dat is maar goed ook. Vandaag kreeg ik een mail met de info dat er bij de werkgever even geen examenvouchers beschikbaar zijn. Ik was met de voucher die ik gisterochtend kreeg dus echt net op tijd.

Boekenkast

Een boekenkast is handig. Het enige nadeel is dat er wel steeds boeken bij komen, maar dat er eigenlijk nooit boeken uit vertrekken. Nu kan ik me voorstellen dat fervente lezers nooit afstand zullen willen doen van hun trouwe boeken. Voor mijn type boeken geldt echter dat bewaren vaak echt geen zin meer heeft.

In mijn kast werd bijvoorbeeld ruimte ingenomen door boeken als Microsoft Networking Essentials, de Windows 95 Resource Kit en last but not least: "Het Boek - Programmeren in Microsoft Access 97". Alledrie door de toenmalige werkgever voor mij aangeschaft als verplichte kost, want ik zou die boeken nog vaak nodig hebben. In het eerstgenoemde boek heb ik nog wel wat zitten bladeren, maar van de laatste twee kan ik eerlijk zeggen dat ik ze echt nooit heb gebruikt.

Geen wonder dat ze (samen met wat oude administratie) per direct zijn verhuisd naar het "offline archief".