Feestweekendjeweg

Zo, dat was me het weekendje wel. Ik keek er al weken naar uit, en het was alles behalve een teleurstelling. Het begon al met een uiterst gezellige vrijdag avond in Den Haag. Eerst een klein hapje eten bij dat ene Argentijnse restaurant dat wordt gerund door een stel pakistanen, en daarna even wat drankjes doen om bij te praten met Neefje. Dat het gezellig was bleek wel, want voor ik het wist was het al na middernacht, en zat ik in een Ierse pub waar alleen Engels gesproken wordt aan een heerlijk maar wel prijzig glas lagavulin. Gelukkig waren we beide verstandig genoeg om te beseffen dat we het niet al te laat moesten maken.

De volgende dag was eindenlijk Mysteryland. En het was echt alles wat ik er van verwachtte. Met uitzondering van een regenbui toen we in de rij stonden om binnen te komen was het de hele dag prima weer. De dag begon voor ons lekker relaxed met Isis bij de mainstage. Dat podium (zie foto) wordt elk jaar mooier zo lijkt het wel. De middag uren hebben we besteed om de andere podia eens te verkennen. We hebben er een paar namen bij om te onthouden. Met name Cadenza heeft ons aangenaam verrast. Wat een super sfeertje heerste daar zeg!

Het eind van de middag hebben we even lekker staan raggen in de Boys Noize records tent. Eerst Djedjotronic. Wat ging het er af zeg, heerlijk! Wij weten nu wat "electro bitchy dance" betekent. Weer een naam om op de line-ups in de gaten te houden. Daarna was het de beurt aan held Erol Alkan. Ik weet niet wat het is, maar elke set van deze man is weer anders, en elke keer weet hij er net dat beetje extra uit te krijgen. Ik ben echt heeeel blij dat ik er bij was.

De avond stond in het teken van Dimitri en Derrick May. Grote namen van weleer die nog steeds duidelijk hun mannetje staan in de dance wereld. Opvallend vond ik het grote aandeel grijze haren tussen het publiek. Blijkbaar hebben beide heren een trouwe schare fans. En voor mij betekende het dat ik nu zeker wist dat ik bij lange na niet de oudste bezoeker ben van dit festival. Voorlopig is Mysteryland voor mij dus zeker voor herhaling vatbaar.

Nu is het een dag later, en ik ben veel minder vermoeid dan ik had verwacht. Blijkbaar heb ik geleerd mijn krachten te verdelen. Zal het besef dat ik geen 18 meer ben dan al zo diep geworteld zitten? Blijkbaar. Maar zal ik eens wat zeggen? Dat vind ik eigenlijk helemaal niet zo erg.