Wow, ik ben gewoon echt goed bezig! Drie keer sporten in één week! Dat doet me bijna denken aan mijn hardcore krachttraining tijd. Natuurlijk trainde ik toen geen drie maar vier keer per week. En natuurlijk trok ik toen geen 60kg maar 100kg op en neer. Maar dat waren andere tijden. Toen was ik alleen, en had ik 's avonds alle tijd van de wereld.
He wacht eens! Die situatie heb ik nu ook! Reden te meer om mijn oude liefde vol enthousiasme op te pakken. Ik merk nu al dat ik best veel frustratie in het ijzer kwijt kan. Dat is het voordeel van fitness apparatuur: je kunt er tegen schelden wat je wilt, het zegt nooit iets terug. Vroeger dacht ik hetzelfde over computers, totdat ik werd geconfronteerd met structureel terugkerende foutmeldingen. Maar ik dwaal weer af, we hadden het over fitness als uitlaatklep. Nu verwacht ik niet dat ik weer net zo hardcore als vroeger kan gaan trainen. Dat was op een andere sportschool, met een trainer die diverse van zijn leerlingen op Europese kampioenschappen bodybuilding heeft zien performen. Maar zo ver hoeft het van mij ook niet. Ik weet van mezelf dat ik toen ongeveer 90kg woog met een vetpercentage van 13%. Maar ik weet ook hoe veel ik daarvoor heb moeten doen, en vooral hoeveel ik er voor moest laten.
Wat mij er vooral in trekt om de krachtsport weer serieus op te pakken is het enorme plezier dat ik beleef aan het bestuderen van dingen, en vervolgens de opgedane kennis om te vormen in een tastbaar resultaat. In mijn eerste jaar krachtsport liep ik redelijk als een kip zonder kop aan de gewichten te trekken. Ik heb toen een workshop gevolgd over effectief vet verbranden en spiermassa aanzetten, gegeven door een medisch bioloog met zeer veel ervaring in het begeleiden van topsporters. Toen al heb ik veel geleerd over het aanpassen van je voedingspatroon om zo via het controleren van je bloedsuikerspiegel de ketose actief te sturen. Iedereen verklaarde me voor gek dat ik er zo'n afwijkend eetpatroon op nahield. Veel minder brood, hoger in de eiwitten, dat kon toch niet gezond zijn. Gezond was het echt wel, en het resultaat mocht er ook zijn. Eerst 12 kilo vet kwijt geraakt, en later na wat aanpassingen in de voeding meer dan 12kg spiermassa aangemaakt in 4 maanden tijd. Hetzelfde truukje heb ik begin dit jaar ook toegepast, waardoor ik van 98kg naar 80kg ben gegaan. Uiteraard heeft de stress van de relatiebreuk me geholpen met de laatste loodjes, maar mag er ook iets positiefs uit komen alstublieft?
Nu ik eindelijk weer een vetpercentage heb dat ik zelf acceptabel vind, is het een mooi moment om het genoegen van actief je lichaam vormen door specifieke training en voeding opnieuw te beleven. Eerst ga ik gewoon 3 keer per week klassiek Borst-Biceps/Benen/Rug-Triceps om op krachten te komen. Daarna kunnen de experimenten beginnen. Dropsets, HST, en als ik een trainingsmaatje kan vinden (wanneer begint BroederBas eigenlijk weer met trainen?) wellicht een keer 6 weken HIT á la Dorian Yates. In de 6 weken klassieke training ga ik vast nadenken over mijn voeding schema. Minderen in de Junkfood en meer schone voeding is het devies. Dat was ik toch al van plan, en nu heb ik een mooie stok achter de deur.
Nogal wilde plannen dus zoals ik het hier opschrijf. Wat er van terecht gaat komen? Ik heb geen idee. Maar ik heb dit soort ambities voor mezelf eerder waar gemaakt. Los daarvan is het altijd fijn om jezelf persoonlijke doelen te stellen. En nu ik deze ambities heb geblogd heb ik meteen een stok achter de deur in de vorm van sociale controle. Wat doe ik mezelf toch aan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten