Tja, en daar zit ja dan. In je eentje aan de bar van een Brussels hotel. En toch is het precies wat ik altijd al wilde: Mijn eerste internationale opdracht. In dit geval om onze collega's van Getronics Belgie bij te staan in het presenteren van onze visie en aanpak voor het uitrollen van 20.000 nieuwe werkplekken in de zeer complexe omgeving van een potentiele klant. Een presentatie aan Belgen, maar omdat er één Duitse collega bij zit mag ik alles in het Engels gaan doen. Ik hoop maar dat mijn Engels niet teveel doorspekt zal zijn van Twentse accenten :)
Toch stelt deze opdracht me meteen voor een dilemma. Mijn avontuurlijke karakter zegt me al jaren dat ik een baan moet hebben waarin ik wat van de wereld zie, dus wat dat betreft werd het wel eens tijd dat het ook ging gebeuren. Maar aan de andere kant begin ik nu een leeftijd te krijgen dat ik me ook best graag wil settelen in een ontspannen leventje met een fijne vrouw om lief te hebben. Maar hoe zal ik die vrouw vinden als ik steeds van huis ben? Oké, deze ene opdracht staat natuurlijk nog heel ver van "altijd van huis", dus ik loop misschien wat te hard van stapel. Maar toch gaan deze gedachten nu al door mijn hoofd omdat ik alles meteen wil analyseren tot in de details, en dus moet ik het weer eens van me af schrijven. Daar heb ik al eerder over geblogd.
En ik hoor nu de mensen al weer zeggen: "Joh, geniet toch even van je vrijgezelle leven". Nou dat heb ik nu wel weer gehad. Al dat stomme geouwehoer over "Happy Single" enzo is echt aan mij gewoon niet besteed. Ik ben een relatieman, zoals een collega dat laatst zo mooi beschreef. Het mag dan niet stoer zijn, maar ik vind het liefhebben van een vrouw gewoon het mooiste dat er bestaat. Bij elkaar je ei kwijt kunnen, in elkaars armen liggen na een zware dag, elkaar van binnen een warm gevoel geven met kleine onschuldige strelingen en kusjes en weten dat je even niet meer dan dat kan doen omdat er anderen bij zijn terwijl je allebei zo hevig naar meer verlangt, de ander soms verrassen met een spontaan en romantisch caeautje, verlegen naar elkaar glimlachen wanneer je koffie zet voor je ouders terwijl je weet dat je tien minuten daarvoor een keihard vluggertje over het aanrecht hebt gehad, gewoon keihard samen huilen als je het allebei even nodig hebt, "Maar wel lief hoor" zeggen als je partner met de eigen hobby bezig is waar jij gewoon helemaal niets mee hebt, samen genieten van een geweldige maaltijd die je die maand eigenlijk niet kon betalen, samen de slappe lach om iets heel onbenulligs tot grote ergernis van alle andere aanwezigen, stieken kijken hoe de ander ligt te slapen, samen douchen in een douchecabine die daar niet op berekend is qua ruimte, de ander verrassen met lieve berichtjes in de baggage, ouderwets je arm aanbieden om haar te helpen oversteken, van vervelend huishoudelijk werk samen een feest maken, samen genieten van een strandwandeling, zeggen dat je valentijnsdag niet belangrijk vindt en dan elkaar toch een cadeautje geven, samen aan tafel zitten met de laptop en dan niet praten maar msn-en gewoon omdat het kan.
Nee, ik ben nu niet ongelukkig, maar als ik mocht kiezen, doe me dan maar een lieve vrouw. Maar wel een die me zo af en toe op avontuur laat gaan natuurlijk :)
