соля́нка

Missie begint zich al aardig thuis te voelen in Nederland. Alleen sommige soepen en de pelmeni mist ze soms nog. In zo'n geval doen wij haar natuurlijk graag een plezier, en laten haar deze gerechten voor ons klaarmaken.

Vandaag was het zover. De pelmeni is in Rusland gewoon kant en klaar te krijgen, maar hier in Nederland niet. Dat betekent dat ze al 2 uur in de keuken in de weer was geweest om een schaal vol met de hand gemaakte deegbolletjes te maken. Bij ons kon ze verder gaan met de bereiding.

Het menu begon met een pan vol solyanka. Een machtig soepje kan met recht gezegd worden. Daarna kon de pelmeni worden gekookt. Ook dat was vrij machtig, maar ook erg lekker. We hebben uiteraard ook een klein proefpakket bij de buren achtergelaten, waarna de mannelijke helft van dit stel ons vanaf het dak kwam bedanken (zo gaat dat immers in onze straat).

Nu is het voor Wiefke en ik een kwestie van even goed uitbuiken, en dan voor mij morgenochtend voor de verandering weer eens een examen. Wanneer Missie een keer een ander gerecht wil bereiden krijgen we bericht.