Midden in New York ligt een plein. Een plein met heel veel lampjes. Maar dan bedoel ik ook echt heel veel lampjes. Nog veel meer lampjes dan je ooit in je leven gezien hebt. Neem in uw hoofd heel veel lampjes, vertienvoudig dat aantal en dan heb je een idee van wat je aantreft op Times Square.
Wat je op times square niet zoveel ziet zijn New Yorkers. Voor New Yorkers is op dit plein namelijk geen plek. Wat je wel ziet zijn Nederlanders, Duitsers, Japanners, Italianen en nog veel meer mensen van ver buiten de stad. En ze komen allemaal om naar die lampjes te kijken. En eigenlijk is dat gek. Wanneer ons favoriete TV programma wordt onderbroken door reclame lopen de rillingen over onze rug van irritatie. Maar zet alle reclame op één plein waardoor je zelfs de wolkenkrabbers nog maar nauwelijks kunt zien en we komen er als toeristen massaal op af. Blijkbaar wordt er in ons allemaal een klein kind wakker gemaakt wanneer al die verschillende kleuren licht massaal op ons wordt afgevuurd.
En ik moet bekennen: de eerste keer dat ik er liep was ik redelijk overweldigd. Een ongelooflijke bulk aan indrukken die ik maar nauwelijks kon verwerken. Een dag later was ik al veel minder onder de indruk. Ik zag de verlichting nog maar nauwelijks. Blijkbaar is de gemiddelde aandachtscurve voor reclamespotjes ook op times square van toepassing. Geen wonder dat New Yorkers hier eigenlijk nooit komen. Er zijn in deze stad wel veel leukere dingen te zien en te doen.
2 opmerkingen:
Ook hier weer: een scherpe observatie. Mocht je NOG meer lichtjes willen zien, ga dan eens naar Las Vegas, maar ook daar: na een dag, hooguit twee dagen heb je het wel gezien.
Weer een mooie Blog Thijs.
Pap
Een reactie posten