Elke zaterdag is hij te vinden voor de bijenkorf, waar hij onverstoorbaar zijn melodietjes ten gehore brengt. Er zijn betere muzikanten te vinden, maar dat maakt me in zijn geval niet uit. Het enorme plezier dat hij elke keer weer blijft uitstralen maakt onze stad net dat beetje vrolijker.
Op de vrijdagen is hij vaak te vinden tegenover de muur, oftewel de automatiek waar het uitgaanspubliek snel even een pikanto of kroketje komt trekken om de maag tijdens de kroegentocht gevuld te houden. Het is een van de plekken in de binnenstad waar de meeste opstootjes ontstaan, maar ook een plek waar het goed verdienen is.
Zo bleek afgelopen vrijdag maar weer. Plots staan er een paar beschonken jonge mannen om hem heen te schreeuwen en te dansen. De muzikant lacht vrolijk terug, en speelt onverstoorbaar verder. De heren stoppen wat geld in zijn schaaltje en lopen door. Als ze weg zijn giet hij zijn schaaltje leeg, kijkt me lachend aan en zegt: "Zo, dat is weer mooi 6 euro in één keer!". Ik begrijp het nu. Straatmuzikant Wim is in zijn eentje slimmer dan heel uitgaand Enschede bij elkaar. En ik gun het hem van harte.
2 opmerkingen:
Hear hear!
Inderdaad. Wim moet blijven en Wim zal wel blijven, met zijn bijna kinderlijke onbevangenheid en open geest weet hij als een ware Zen Meester elke situatie weer in iets positief om te buigen. Mocht hij ooit vertrekken moet er een bronzen beeld van hem komen waar je een muntje in kunt gooien en er dan een Casio deuntje ten gehore wordt gebracht al naar gelang de tijd van het jaar.
Een reactie posten