Het was wel hoog tijd met al dat mooie weer. Sinds afgelopen woensdag rijdt de pauperstation weer netjes op normale banden. De hoeveelheid zorg die hij kreeg leek wel een pedicure. Eerst netjes de banden er onder, dan nog even wassen, en natuurlijk het vaste verwijsbriefje om na 150 kilometer nog even terug te komen om de lichtmetalen velgen voor de zekerheid extra vast te laten draaien.
Diezelfde dag was in de parkeergarage van de klant een grote actie aan de gang. Van alle auto's werd de bandenspanning nagemeten. Het resultaat werd netjes genoteerd op een briefje achter de ruitenwissers. Bij de pauperstation was de spanning wat aan de hoge kant, maar dat is gebruikelijk wanneer er net nieuwe banden onder zitten.
Het is voor de pauperstation een mooie laatste verwennerij. Binnen nu en naar verwachting drie weken neem ik afscheid van dit stuk blik, en komt het nieuwe blik voor de deur te staan. Met de lange ritten van de laatste tijd kijk ik vooral uit naar de sportstoelen waarmee dat nieuwe blik is uitgerust.
1 opmerking:
Forget de sportstoelen, hoe is de stereo?
Een reactie posten