dinsdag 22 april 2014

Ode aan de bandoneon


Duizenden mijlen heb je afgelegd
Je reis begon
Met het verlaten van je kerk

De veiligheid
Van je vertrouwde omgeving
Ontnomen voor altijd

Overgeleverd aan ruwe mannen
Dagelijks gebruikt voor hun vermaak

Welk een prachtig effect had jij op hen
Een vonk in hun harten door jouw rauw gezang
Geboorte van een nieuwe cultuur

Wilde jongens schonk jij volwassenheid
Om bespeeld te worden
Met de liefde die je verdient

Liefde die je mij nu laat voelen
Terwijl je diep ademend
Voor even mijn lasten draagt

De vingers van jouw bespeler
Gepijnigd
In dienst van mijn dans

Verdriet, liefde, schoonheid
Geuit in jouw basale zuchten
Van muzikaliteit

Gevolgd in eenheid
Met mijn passionele dansen
Vreugde en verdriet komen samen

Vreugde dat ik dankzij jou
Een kan zijn met mijn gevoelens

Verdriet omdat ik me bewust ben
Van jouw toestand

Oud en vaak versleten
Onvermijdelijke tand des tijds
Zonder nieuwe generatie om jou op te volgen

Al vele operaties moest je ondergaan
Gevecht tegen veroudering
Waarin uiteindelijk slechts verliezers bestaan

Intens genietend
Met jouw krakende adem in mijn hart
Huil ik zachtjes met je mee

In het harde besef
dat niet alleen ik
maar ook jij

Eens voor altijd gestorven zult zijn

1 opmerking:

Anoniem zei

Mooi, mooi.