Een donkere zaal. Een groovy beat. En heel veel feestelijke puntmutsjes. Extravagant geklede prinsesjes die wortels uitdelen. Dan gaat plots de muziek uit, en begint een nog extravaganter prinsesje een verjaardagslied te zingen in operastijl, live begeleid door een violist. De serpentinekanonnen knallen en honderden balonnen dalen neer op een uitzinnig publiek als de groovy beats weer worden opgestart. Een zeer sfeervol begin van wat een geweldige nacht ging worden. Het kon allemaal die avond, want niemand minder dan Isis van der Wel vierde haar 20 jarig jubileum in het vak, en ze was die nacht ook nog eens jarig. 37 is ze inmiddels, en al bijna 20 jaar ben ik een grote fan.
Het begon in de tijd dat er nog leuke housefeestjes werden gehouden in 053. De tijd dat op de flyers ongegeneerd werd geadverteerd met 138dB aan geluidsdruk. Een van de DJ's die avond was 100% Isis, een tot dan toe voor mij onbekende naam. Maar vanaf de eerste plaat die ze op de draaitafel legde wist ik het zeker: deze dame moest ik vaker gaan zien. Het was de eerste van een reeks onvergetelijke avonden die ik aan deze dame met donker haar en (toen nog) boze blik te danken heb.
Wat een mooie herinneringen. Die keer in de Einstein dat ik voor het eerst Carl Craig's Drums Suck Mix van Dave Angel's Airborne hoorde. Die keer in Experience dat ze bij de eerste plaat meteen het tempo drastisch naar beneden haalde tot een niveau waar wel lekker op te swingen was. Waarna mijn neefje en ik nog ongeveer de enige heren op de dansvloer waren tussen verder alleen maar mooie dames.
Inmiddels zijn we 20 jaar verder. En weer was het een geweldige nacht. Een feest der herkenning. Af en toe een brok in mijn keel vanwege de mooie herinneringen die sommige nummers bij me oproepen. Afgewisseld met een extreem gevoel van vrolijkheid wanneer de hele zaal compleet off the grid ging op klassiekers als Jaydee's Plastic Dreams.
Tegelijkertijd voel ik na zo'n nacht dat ook voor mij de jaren gaan tellen. Dan groeit weer het besef dat vele van mijn leeftijdgenoten de periode van dansen tot diep in de nacht al lang en breed achter zich hebben gelaten. Menigeen zal mij maar een onvolwassen ventje vinden dat zijn jeugd niet af kan sluiten. Tegen die mensen kan ik maar één ding zeggen: Open je ogen, je oren en vooral je hart. Muziek is mooi! Draai het volume open, laat de combinatie van klanken die aansluiten bij jouw ziel in vol volume diep in je hart komen, en sta open voor alles wat dat met je doet. Laat jezelf in vervoering brengen, zing mee, dans, lach of huil. En besef hoe geweldig het is dat de menselijke creativiteit van iets basaals als geluidsgolven een vorm van kunst heeft kunnen maken!
1 opmerking:
Jaaaah - Eindeloos dansen totdat het licht aan moet. Isis heeft een plek bij de hele groten van Nederlandse House wat mij betreft.
Muzikale flirt met het publiek waarbij je wist dat het hoogtepunt van de avond er altijd nog aan zat te komen, eerder liet ze je niet weg. Altijd 100% oor en oog voor feedback van de zaal. Geen stampende overkill maar precies de lijn van de avond uitzetten en tot een hoogtepunt brengen. Wauw.
Blij dat ik die decibellen heb opgezocht en heb geabsorbeerd. En ja, ben stinkend jaloers dat ik die verjaardag in Paradiso ook gemist heb :-)
Een reactie posten