Wiefke = nieuwe buuv

"Welkom in de straat" stond er op deze kaart te lezen die namens de buren in de brievenbus was gedeponeerd. Later op de dag kwamen Harmjob, Krien en de krattenstapelaars de tuin ingelopen om de heugelijke gebeurtenis officieel te vieren.

Het werd een avond om niet snel te vergeten. Diverse historische opmerkingen werden geplaatst, varierend van "Veel sterkte de komende tijd" tot "Ze hebben elkaar gevonden hoor, fikkie en fikkie". De laatste quote kwam voort uit het feit dat krattenstapelaar en ik het doen oplichten van een vuurkorf tot kunst hebben verheven, waarbij de vuurkorf in dit geval na een uurtje uit meerdere verdiepingen bleek te bestaan.

Een enerverende avond dus, die naast de nodige hoeveelheden bier onder meer werd opgeleukt door een eenmansparade met brandende bezem, soort-van-sonja-bakker-frikandellen en een lekkere pan met soep.

De laatste restjes afvalhout zijn in ieder geval verwerkt, met zo af en toe voor buurman krattenstapelaar een feest van herkenning ("Hé, dat is een stuk van ons oude keukenkastje!").

Wiefke is blij met de bloemen, en voelt zich erg welkom in de straat.

Samenwonen, veel geluk

"Maak er wat van. Van harte, Daddy en Mommy T-REX"

Dank lieve ouders voor dit mooie bloemetje. Met dat geluk gaat het wel goed komen.

Nieuwe jas

De herfst is nu echt begonnen en de winter komt er aan, dus voor Mr. T-REX werd het tijd voor een nieuwe jas. Ik had me voorgenomen nu eens niet de goedkoopste warme jas te kopen die ik kon vinden, maar gewoon een jas te kopen die lekker zit en die ik zelf ook echt mooi kan vinden.

Na lang zoeken bij allerhande winkels zijn we deze keer geslaagd bij mijn vaste pakken leverancier, waar Wiefke deze jas meteen zag hangen. Ik kan nu weer vol trots de strijd tegen de kou aangaan de komende maanden.

Even ontspannen

Na een maand lang verhuizing stress zijn de sleutels van Wiefkes flat nu eindelijk overgedragen aan de woningbouw. We hadden het allebei inmiddels behoorlijk gehad met het sjouwen, schoonmaken en opruimen.

Hoog tijd voor wat ontspanning dus. Volgens oud recept van Mr. T-REX doe je dat het beste door middel van het consumeren van voldoende belgisch bier. Op naar de Beiaard dus, om het officiele samenzijn op een ontspannen manier in te leiden.

Over de schutting

Broeder Bas was na zijn hulpverlening bij het verhuizen van Wiefke's droger toch wel nieuwsgierig wat er achter de schutting allemaal gaande was. Een gespannen zeil, BBQ lucht en gepraat.

Even de camera erbij! HarmJob heeft immers meermalen bewezen dat stieken filmen over de schutting altijd leuke beelden kan opleveren. Erg veel actie niet deze keer, slechts de bestuursleden van de fietsclub die het zomerseizoen in stijl afsluiten met een hopelijk smakelijke BBQ.

Oog!

Murpheyfilm

Al bijna 2 maand een blog, en nog steeds geen bewegende beelden van Murphey. Een boete die met deze post wordt ingelost.

Een beetje zielig

De hele nacht had ze bijna wakker gelegen. Ondanks een gezellige familiedag voelde Wiefke zich vandaag alles behalve prettig. Een beetje zielig was ze zelfs (waar heb ik die term eerder gehoord?). Hoofd- en buikpijn, pijn in de gewrichten en heeeeeel erg dunne poep (en nee, daar is geen filmpje van).

Dan maar even een kopje thee in de tuin, met de gemoedelijke warmte van de speciaal hiervoor aangestoken vuurkorf. Laten we hopen dat ze zich vanavond en vannacht beter gaat voelen.

Familiedag

Gisteren was het weer tijd voor de jaarlijkse familiedag (van mijn moeders kant). Helaas kon zwemneef niet aanwezig zijn vanwege ziekte van zijn vrouw en (zo bleek onderweg in zijn auto) ook zijn kind. Een wat kleiner clubje deze keer dus, maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken.

Het was ook een belangrijke dag, want de winst in de bowlingcompetitie ging vorig jaar niet naar mij of naar broeder Bas. Dat mag natuurlijk geen 2 jaar achtereen gebeuren. Broeder Bas had daarom vrijdagavond extra rustig aan gedaan tijdens het stappen, en ik was speciaal voor deze gelegenheid op Wii-stage geweest om nog even extra te werken aan de curveballen.

Het was uiteindelijk een spannende strijd, waarbij de winnaar van vorig jaar de druk niet leek aan te kunnen, en in de tweede helft van de wedstrijd zelfs door zijn moeder voorbij werd gestreefd. Broeder Bas was uiteindelijk de winnaar, en ik mag mezelf bestempelen als Vicekampioen tot aan de volgende competitie.

Mijn score van slechts 105 viel me uiteindelijk wat tegen, aangezien ik op de Wii een 226 had gegooid. Het eten smaakte er niet minder om, en we kunnen terugkijken op een gezellige dag.

Note: De eerste strike van de dag kwam (tijdens het ingooien) op naam van Wiefke.

Bij!

Schijnheilig

Stel, je bent erg religieus opgevoed. Je bent lid van diverse kerk- en geloofsgenootschappen, en geeft daar een vast deel van je geld aan uit. Dan ga je trouwen, woon je samen, krijgt een kind. Dat betekent dat je graag groter wilt wonen, en misschien je geld wel aan andere dingen wilt uitgeven dan aan religieuse doeleinden.

Maar als je in die kringen goed ligt, kun je je imago maar beter niet schaden door een lidmaatschap op te zeggen. Wat doe je in zo een geval?

De vorige bewoner van mijn huis denkt de oplossing te hebben gevonden. Je gaat gewoon verhuizen, en vertelt alle gereformeerde stichtingen helemaal niets. Je verdwijnt voor hen gewoon van de planeet. "Een wonder!", denken ze dan misschien wel.

Nare bijwerking van deze actie van mijn bonsai knippende voorganger in dit huis is dat ik telkens weer allerhande acceptgiro's en informatiebladen op de deurmat vind van allerlei groeperingen die het blijkbaar nodig vinden gezamelijk geld te storten in een fonds voor het enige ingebeelde vriendje voor volwassenen.

Gek word ik er van! Ook bovenstaande envelop gaat weer retour afzender, in de hoop dat ook deze groep ophoudt mijn brievenbus met deze onzin te bombarderen.

Schoonmaak

Wiefke's flat is bijna leeg, tijd voor de grote oplevering-schoonmaak! Vanochtend waren Wiefke, ik en Wiefkes ouders druk in de weer om de laatste restjes tapijt, schroeven, stof en andere smurrie vakkundig van de vloer, plafons en muren te verwijderen.

De komende dagen nog een paar laatste items verhuizen, en dan vrijdag de oplevering. Vanaf oktober zal als het goed is geen van ons beiden nog een voet in deze flat hoeven zetten. Eerlijk gezegd zijn we daar niet bepaald rouwig om, want de laatste tijd is in de flat de verloedering langzaam maar zeker aan het toeslaan.

Gelukkig gebeuren in mijn straat nooit gekke dingen :)

Carnivoren

"Doe mij maar de lamsrug", hoor ik Wiefke zeggen. De ober waarschuwt haar (terecht, blijkt achteraf) voor het formaat van dit gerecht. De lamsrug is zo'n 850 gram, waarvan 200 gram bot. Gelukkig voor Wiefke is ze in gezelschap van rascarnivoor Mr. T-REX, dus we geven aan de ober aan dat het geen problemen zal opleveren.

De entrecôte van 350 gram is door mij binnen 5 minuten verorberd, zodat ik me volledig kan toeleggen op de hoe-komt-wiefke-van-de-lamsrug-af hulpverlening. Uiteindelijk houdt wiefke het na een grammetje of 300 vlees voor gezien. Genoeg Wilma Flintstone gevoel voor vanavond. De rest heb ik mogen verorberen tot groot genoegen van de aanwezige bediening.

De volgende keer voor Wiefke toch maar een kleiner gerecht (en voor mij een groter). Nu even goed uitbuiken, en morgen gezond weer op voor de grote schoonmaak van Wiefkes flat voor de oplevering volgende week.

Colin R.I.P.

Alhoewel ik geen echte rallyfan ben, doet het me wel pijn dat rally legende Colin McRae door een ongeluk de 40 jaar niet heeft gehaald. Als er iets is na de dood, zal hij daar vast net zo tekeer gaan als in bovenstaand filmfragment.

TeppanYaki

Na zo'n hele dag sjouwen met ik weet niet wat voor een rommel hadden Wiefke en ik de behoefte aan even een avondje ontspanning. We hadden allebei al tijden geen japans meer gegeten, dus besloten we de bus te pakken richting Jasmin Garden voor een lekker avondje Teppanyaki.

Zowel vlees als vis waren weer heerlijk. En datzelfde geldt ook voor de sake, die ook na het 6e flesje nog steeds prima wegdronk. Na afloop waren we wel behoorlijk moe, dus ik ga straks met blaren op mijn voeten genieten van een welverdiende nachtrust.

Vuilstort

Een vast onderdeel van elke verhuizing is de hoe-kom-ik-van-mijn-overtollige-spullen-af-dag. Voor mij en Wiefke was dat vandaag, met de vakkundige hulp van Harm Job en Krattenstapelaar, AKA d'Oale Verhuizers.

Na het ophalen van de leen-aanhanger (waarvan we helaas zonder succes gepoogd hebben de linker richtingaanwijzer te repareren), zijn we de hele ochtend bezig geweest om alle rommel naar beneden te sjouwen. Eenmaal beneden begon krattenstapelaar diverse goederen aan nietsvermoedende voorbijgangers aan te bieden. Weg is immers weg, en alles wat wij niet hoeven te sjouwen is mooi meegenomen.

Krattenstapelaar blijkt in deze een waar talent, en in no time verdwenen allerhande oude spullen (waaronder het oude fornuis, wasmachine en eethoek) weer terug de flat in voor een tweede leven. Dat alles zo snel van de hand was gedaan verbaasde ons toch wel een beetje, maar we hebben weer een paar mensen heel blij kunnen maken. En in zo'n geval hoef ik er niet per sé iets aan te verdienen.

Één rit langs de vuilstort bleek uiteindelijk voldoende, alwaar Jan de Afvalman zich netjes over onder andere 160kg houtresten heeft ontfermd.

Drukdrukdrukdrukdruk

Oh man, de vakantieperiode is duidelijk voorbij! Ik heb het in tijden niet zo druk gehad op mijn werk. Bij alle klanten liggen stapels met werk, en dagelijks bellen andere klanten of potentiele klanten met een acute vraag naar IT advies.

Aan de ene kant prettig natuurlijk, want de tijd gaat lekker snel, en het is altijd leuk om IT problemen waarop een klant al weken probeert een oplossing te vinden binnen een uurtje of wat op te lossen. Maar aan de andere kant is het wel eens lastig wanneer meerdere klanten op een oplossing zitten te wachten en ik aan enkele moet vertellen dat ze nog even geduld moeten hebben.

Gelukkig kan ik ze over het algemeen wel tevreden stellen, maar die extra medewerkers waar we naar op zoek zijn mogen zich van mij snel melden. Wellicht kent één van de lezers nog een IT specialist met een flinke dosis kennis (Microsoft, VMWare) die analytisch en communicatief sterk is?

Mysteryland, deel zoveel

Vandaag een SMS van Freshy98. Enkele sets van het Rauw podium op Mysteryland van afgelopen maand staan online! Dat komt me nog eens goed uit, aangezien ik morgen op lokatie in Utrecht aan de IT infrastructuur van een klant mag gaan werken.

Met deze DJ sets kom ik de reistijd wel door denk ik. Al zal ik wel weer vreemde blikken mijn kant op zien komen in de file als mijn auto bij elke beat van de disc twins een paar centimeter groter wordt.

517

"Lieverd, ik ben iets later thuis", wordt mij per SMS medegedeeld. Bij thuiskomst blijk ik inderdaad even het rijk alleen te hebben. Een prima kans dus om na een stressvolle werkdag even aan mijn Wii-skillpoints te werken.

Even dubbelen tegen de console, winnen en ziedaar: Mr. T-REX is over de 500 skillpoints gegaan. De computergestuurde tegenstanders worden steeds beter, dus laten we hopen dat ik bij het volgende Wii-duel tegen menselijke tegenstanders nog beter mijn mannetje kan staan.

Ook kwam ik er achter dat je in je eentje tegen jezelf kan dubbelen! Maar daar wordt de stress niet echt minder van :)

Harmjob aan de Wii

"We komen vanavond wel even kijken", zei hij nog vrij koeltjes. Maar afgaande op de uitdrukking die ik op zijn gezicht zag bij het zien van mijn Wii-plastic tas had ik het gevoel dat HarmJob heel wat enthousiaster was dan hij deed voorkomen.

Helaas was vanavond de accu van mijn camera zo'n beetje helemaal leeg, waardoor ik jullie voor meer filmmateriaal naar HarmJob's weblog moet doorverwijzen. Van mijn kant in ieder geval al een aardig voorproefje van een kersverse Wii-verslaafde.

Uiteindelijk vielen Harmjob en Krien rond een uur of één 's nachts zo'n beetje om van de slaap, en kunnen we terug kijken op een leuk avondje gamen (vanaf 20:30 uur). Ik ben benieuwd hoelang het duurt voordat bij de buren ook een Wii in de woonkamer staat :)

Verhuizing: update

Het verhuizen van alle spulletjes van Wiefke (en dat zijn er een hele hoop) vordert inmiddels gestaag. Vandaag hebben we de laaste kasten uitgeruimd en wat nog mee moet ingepakt in de laatste dozen.

Ook het eerste marktplaats artikel (Wiefke's 2-persoons bed) is vandaag verkocht aan een jong stel dat er nog veel plezier van zal hebben. Nu de wasmachine, kledingkast, audiomeubel en eethoek nog.

Voor vandaag vinden we het wel weer genoeg. Straks even opfrissen en dan maar eens een visite doen of anders weer aan de Wii.

Mr. Wii-REX?

Samenwonen betekent compromissen sluiten. Dus geen XBOX360 met Bioshock voor Mr. T-REX. Maar we moeten toch de winter door, en wat is daar beter voor dan een echte Wii. Wiefke is nu al helemaal verslaafd, dus ik denk dat we die winter wel doorkomen :)

Kat in de (rug)zak

Murpheys voorliefde voor blauwe tassen blijkt meer dan een éénmalig iets. Deze keer vond Wiefke de kleine meid in haar blauwe rugzak.

Ben benieuwd waar we haar de volgende keer terugvinden.

Straatfeest 2007

Het is vandaag opvallend rustig in de straat. De oorzaak hiervan is wel duidelijk. Gisteren was de hele straat weer verzameld voor het straatfeest, editie 2007.

Kort samengevat betekende dat een springkussen, schalen salade met vuurwerk, BBQ, tapbier, muziek, jumpstylende kids, opruimen en nog even naborrelen op ons kersverse loungeterras. Tegen een uur of twee 's nachts begonnen de buren bijna vanzelf om te vallen, en werd het tijd om het bed op te zoeken.

Voor velen (inclusief mijzelf een beetje) bleek de zondagochtend een zware en brakke aangelegenheid als gevolg van dit alles, maar al met al was iedereen het er over eens dat het weer een erg gezellige avond geweest is.

Loungen

Ze zouden even helpen een kast en nog wat spulletjes van Wiefke te verhuizen. Eenmaal ter plekke bleek Wiefkes rieten meubilair een ongekende aantrekkingskracht uit te oefenen op met name Buurman Krattenstapelaar. "Perfect voor je tuincafé" was het oordeel. En ik kan natuurlijk niet anders dan D'Oale Verhuizers 100% gelijk geven. Die bestemming was door Wiefke en mij ook al aan deze stoelen, bank en tafel toegekend.

Zaterdagmiddag was het dus loungen, loungen en nog een loungen. Voor mij was het weer eens ouderwets genieten van een Aurora 100 anos, terwijl HarmJob na een recordbrekende fietstocht bewees dat je ook met fietsschoenen prima kunt schuttingklimmen en Krattenstapelaar zich ontpopte als een voleerd krantenbezorger getuige de hoeveelheid lektuur die telkens door de schutting geschoven werd.

Uitslag raad de plaat deel 1

Maar liefst 6 reacties op de eerste dag dat raad de plaat deel 1 gepubliceerd werd (al is dat waarschijnlijk dankzij de inzet van één persoon). Helaas was geen van de antwoorden volledig juist. Geen prijswinnaar dus deze keer.

Het enige juiste antwoord was natuurlijk: Murphey (van heel dichtbij).

Wanneer deel 2 gepubliceerd wordt is nog niet bekend, maar hij gaat er zeker komen. Houd het blog dus goed in de gaten ;)