Goedevoornemens-productiviteit

15 Goede voornemens, dat is natuurlijk niet niks. Dus heb ik besloten er geen gras over te laten groeien. Een goed begin is het halve werk, en 15 voornemens betekent meer dan 1 voornemen af vinken per maand gemiddeld. Wat voornemens betreft was dit wel een bijzonder productief weekendje, en daar ben ik erg blij om.

Op zich was voornemen 6 wel een inkoppertje, en meer een stok achter de deur om de boeking van mijn vakantie door te zetten. Op mijn verjaardag vlieg ik dus naar New York voor wat sightseeing. Daarna vlieg ik door naar Indianapolis voor de Indy500. Met de luchthaven belasting en de toeslag voor een éénpersoonskamer kost het best wat. Maar ik heb het er dubbel en dwars voor over!

Zaterdag kon ik voor het eerst voornemen 2 in de praktijk brengen. Als cadeautip voor de dame in kwestie kreeg ik "een tegoedbon of zo" door. En dat is natuurlijk niet specifiek. Ik was bijna vergeten hoe leuk het eigenlijk is om bloemen te geven. Dus heren: dat zouden jullie wat vaker moeten doen. Ouderwetse romantiek is leuk!

Met voornemen 10 is inmiddels ook een start gemaakt sinds vandaag. Het was best even wennen, want ik heb tijden niet meer met losse gewichten getraind. Het is nog even zoeken naar de balans tijdens de dumbell press, maar dat komt vanzelf goed. Ik hoop wel dat Broederbas ook zijn goede voornemens doorzet, want een goede spotter ga ik binnenkort wel nodig hebben.

En dan misschien wel het belangrijkste voornemen voor dit jaar. Die Argentijnse tango waar ik al jaren mijn hart aan verloren heb. En al jaren roep ik dat ik het een keer ga doen. Vandaag was het zo ver. Ik ben gewoon naar binnen gelopen bij de tango salon van El Tamango om in elk geval de sfeer eens te proeven. En dat heb ik geweten. Ik was blij verrast door de ontzettend leuke mensen die daar komen. Ik voelde me meteen helemaal thuis. En ik was bijna vergeten hoeveel de tango eigenlijk met me doet. Alleen al het luisteren naar de muziek en het mezelf voorstellen hoe ik er op zou willen dansen bracht al zoveel gevoel bij me teweeg dat ik op sommige momenten gewoon moest vechten tegen de emoties.

En met alleen kijken kwam ik er natuurlijk niet van af. Nee, dansen moest ik, al was het alleen maar een basis pasje. Een paar dansjes later was het voor mij en voor de dames duidelijk: Dit is waar ik thuis hoor. Tango dansen is mijn ding, en linksom of rechtsom ga ik mezelf er in bekwamen. Het leuke is: Argentijnse tango is vooral improviseren. En daarmee kan dit misschien ook wel die niet-zakelijke uitlaatklep voor mijn creativiteit gaan worden uit goede voornemen nummer 8. Wordt hopelijk vervolgd dus.

En wat is er in dat kader nou mooier dan deze post af te sluiten met een quote van mijn favoriete wijze Confucius:

"De muziek brengt een soort genoegen teweeg
waar de menselijke natuur niet buiten kan."

En daar sluit ik me van harte bij aan!